τουρκο-

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

τουρκο- < Τούρκος

Πρόθημα

τουρκο-

• πρώτο συνθετικό λέξεων που δηλώνει:
  1. τούρκικη προέλευση ή κάτι σχετικό με την Τουρκία
  2. (υβριστικό) σκληρό ή βάρβαρο άνθρωπο

Σύνθετα

τουρκογενής τουρκόγερος τουρκογύφτισσα τουρκόγυφτος τουρκοκρατία τουρκοκρατούμαι τουρκολογία τουρκολογιά

τουρκολόγος τουρκολόι τουρκομαθής τουρκομάνι τουρκομερίτης τουρκομερίτικος τουρκοπατημένος τουρκόπιασμα

τουρκοπούλα τουρκόπουλο τουρκόσπερμα τουρκόσπορος τουρκοτέλι τουρκοφάγος τουρκόφιλος τουρκόφωνος