περίπτωσις

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	περίπτωσῐς	αἱ	περιπτώσεις
γενική	τῆς	περιπτώσεως & περίπτωσιος  (ιωνικός)	τῶν	περιπτώσεων
δοτική	τῇ	περιπτώσει	ταῖς	περιπτώσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	περίπτωσῐν	τὰς	περιπτώσεις
κλητική ὦ!		περίπτωσῐ		περιπτώσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		περιπτώσει
γεν-δοτ	τοῖν		περιπτωσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

περίπτωσις, ήδη τον 5ο αιώνα στον Ιπποκράτη < περιπίπτω (πέφτω πάνω, συμβαίνω). Μορφολογικά, περί- + πτῶσις

Ουσιαστικό

περίπτωσις θηλυκό

1. (αρχική σημασία) συμπτωματική θεραπεία, εμπειρία
2. (ελληνιστική σημασία) σύμπτωση

   έκφραση: κατὰ περίπτωσιν

Πηγές

• περίπτωσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.