Λατίνος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	Λατίνος	οι	Λατίνοι
γενική	του	Λατίνου	των	Λατίνων
αιτιατική	τον	Λατίνο	τους	Λατίνους
κλητική		Λατίνε		Λατίνοι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Λατίνος < ελληνιστική κοινή Λατῖνος < λατινική Latinus < Latium < latus (ευρύς, πλατύς) < *stlātus < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *sterh₃- (εκτείνω, απλώνω) ή *stelh₃- (ευρύς, πλατύς)

Προφορά

ΔΦΑ : /laˈti.nos/

Κύριο όνομα

Λατίνος αρσενικό

1. (πατριδωνυμικό) Ρωμαίος ((κυριολεκτικά) ο κάτοικος του Λατίου)
2. (εθνικό όνομα, ιστορία Φράγκος (κατά τον Μεσαίωνα)
   • (κατ’ επέκταση) (θρησκεία) καθολικός

Εκφράσεις

• Λατίνος εραστής: πολύ θερμός εραστής, φλογερός

Μεταφράσεις

    Λατίνος