εραστής

Δείτε επίσης : ἐραστής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	εραστής	οι	εραστές
γενική	του	εραστή	των	εραστών
αιτιατική	τον	εραστή	τους	εραστές
κλητική		εραστή		εραστές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

εραστής < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἐραστής (που αγαπάει με πάθος) (σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική amant ^[1])

εραστής αρσενικό (θηλυκό εράστρια)

που διατηρεί παράνομες ή ανεπίσημες σχέσεις με κάποιο άτομο
→ δείτε και τη λέξη αγαπητικός / αγαπητικιά, γκόμενος / γκόμενα, ερωμένος / ερωμένη
που αγαπάει κάποιο άτομο
(κατ’ επέκταση) που αγαπάει πολύ κάτι
⮡ Ο Χ / η Χ είναι εραστής της τέχνης (και για τα δύο γένη)

※ Είναι περιβόλι ο Τάσος, έξω καρδιά, εραστής μιας τέχνης που ελάχιστοι την κατέχουν πια. (@enet.gr)
που δραστηριοποιείται έντονα στον σεξουαλικό τομέα
※ Σαν γνήσιος λατίνος εραστής, την αδυναμία του για το ωραίο φύλο ουδέποτε την έκρυψε. Θαυμάζει την ομορφιά και το φωνάζει, αρνείται όμως κατηγορηματικά την οποιαδήποτε παρεκτροπή. (@tovima.gr)

ετυμολογικό πεδίο
ερασ-

με ερασ-

με ερωτ- → δείτε τη λέξη έρωτας

εραστής