ερασιτέχνης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο/η	ερασιτέχνης	οι	ερασιτέχνες
γενική	του του/της	ερασιτέχνη ερασιτέχνου	των	ερασιτεχνών
αιτιατική	τον/την	ερασιτέχνη	τους/τις	ερασιτέχνες
κλητική		ερασιτέχνη		ερασιτέχνες
Ο πρώτος τύπος της γενικής ενικού, μόνο για το αρσενικό. Ο δεύτερος τύπος, και για τα δύο γένη, είναι λόγιος. Για την αστάθεια τύπων της γενικής ενικού του θηλυκού, σε -ου, σε -η, δείτε τα σχόλια στο Παράρτημα: «λιμενάρχης».
Κατηγορία όπως «λιμενάρχης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ερασιτέχνης < ἐρασιτέχνης, (μαρτυρείται από το 1887). < ερασι- (< αρχαία ελληνική ἐρασι- ἔραμαι) + -τέχνης (< τέχνη)· απόδοση για τη γαλλική amateur η από την ιταλική dilettante

Προφορά

ΔΦΑ : /e.ɾa.siˈte.xnis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐ρα‐σι‐τέ‐χνης

Ουσιαστικό

ερασιτέχνης αρσενικό ή θηλυκό (θηλυκό, και ερασιτέχνισσα, λόγιο ερασιτέχνις)

1. (και σε επιθετική λειτουργία) που ασχολείται με κάτι από ευχαρίστηση, όχι επαγγελματικά ή με σκοπό το οικονομικό κέρδος

   ⮡  είναι ερασιτέχνης - είναι ερασιτέχνης χορευτής: χορεύει ερασιτεχνικά

   ≠ αντώνυμα: επαγγελματίας

2. (κακόσημο) που δε διαθέτει επαγγελματισμό, οργανωτικότητα ή ειδικές γνώσεις, αλλά χαρακτηρίζεται από προχειρότητα κι ανευθυνότητα

   ≈ συνώνυμα: ντιλετάντης

Συγγενικά

• ερασιτεχνία
• ερασιτεχνικά (επίρρημα)
• ερασιτεχνικός
• ερασιτεχνικώς (επίρρημα)
• ερασιτέχνις
• ερασιτεχνισμός
• ερασιτέχνισσα

Σύνθετα

• ραδιοερασιτέχνης
• ραδιοεραστιεχνικός
• ραδιοερασιτεχνισμός

Μεταφράσεις

    ερασιτέχνης

αγγλικά : dilettante (en), amateur (en) γαλλικά : amateur (fr), amatrice (fr) πολωνικά : amator (pl) σλοβακικά : amatér (sk), diletant (sk) τσεχικά : amatér (cs), diletant (cs)