τέχνη

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	τέχνη	οι	τέχνες
γενική	της	τέχνης	των	τεχνών
αιτιατική	την	τέχνη	τις	τέχνες
κλητική		τέχνη		τέχνες
Κατηγορία όπως «νίκη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τέχνη < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική τέχνη, σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική art

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈte.xni/

τυπογραφικός συλλαβισμός : τέ‐χνη

ήχος 

Ουσιαστικό

τέχνη θηλυκό

1. ανθρώπινη δραστηριότητα που οδηγεί στην παραγωγή έργων αισθητικά άρτιων
2. ↪ η γλυπτική ανήκει στις καλές τέχνες
3. επάγγελμα ή άλλη ενασχόληση που απαιτεί επιδεξιότητα στην εκτέλεση μιας εργασίας
4. ↪ η τέχνη του ξυλουργού
5. ↪ η στρατηγική τέχνη
6. η τεχνική επιδεξιότητα στην εκτέλεση μιας εργασίας
7. ↪ ≈ συνώνυμα: μαστοριά

Συγγενικές λέξεις

• τέχνασμα
• τεχνητός
• τεχνηέντως
• τεχνικός
• τεχνίτης

Σύνθετα

Επιθήματα -τέχνης, -τέχνημα -τεχνία, -τεχνίτης συντεχνία -τεχνος, -τεχνικός, -τεχνισμός -τεχνουργία, -τεχνουργός, -τεχνούργημα

τεχνο- Νεοελληνικές λέξεις με πρόθημα τεχνο- στο Βικιλεξικό όπως ενδεικτικά τεχνογνωσία τεχνοκράτης τεχνοκριτικός τεχνολογία τεχνοτροπία τεχνούργημα

Μεταφράσεις

    τέχνη

αγγλικά : art (en), craft (en) αλβανικά : art (sq) αραβικά : فن (ar) (fann) αρχαία ελληνικά : τέχνη γαλλικά : art (fr) γερμανικά : Kunst (de) (1), Handwerk (de) (2), Geschick (de), Fertigkeit (de) (3) εβραϊκά : אמנות (he) (omanút) ισπανικά : arte (es) ιταλικά : arte (it) καταλανικά : art (ca)

λατινικά : ars (la) ολλανδικά : kunst (nl) περσικά : هنر (fa) (honar) πολωνικά : sztuka (pl) πορτογαλικά : arte (pt) ρουμανικά : artă (ro) ρωσικά : искусство (ru) (iskússtvo) τουρκικά : sanat (tr) οθωμανικά τουρκικά : هنر (huner) φινλανδικά : taide (fi)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	τέχνη	αἱ	τέχναι
γενική	τῆς	τέχνης	τῶν	τεχνῶν
δοτική	τῇ	τέχνῃ	ταῖς	τέχναις
αιτιατική	τὴν	τέχνην	τὰς	τέχνᾱς
κλητική ὦ!		τέχνη		τέχναι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		τέχνᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		τέχναιν
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία όπως «βελόνη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τέχνη < ινδοευρωπαϊκή ρίζα *teḱs-neh₂ < *teḱs- (ξυλουργώ). Συγγενές με τα τίκτω, τέκτων κ.ά.

Προφορά

ΔΦΑ : /té.kʰnɛː/ (αρχαία ελληνικά)

ΔΦΑ : /ˈte.xni/ (ελληνιστική κοινή)

ΔΦΑ : /ˈte.xni/ (μεσαιωνική ελληνική)

Ουσιαστικό

τέχνη θηλυκό

1. τέχνη
2. ικανότητα, επιδεξιότητα
3. τρόπος, μέθοδος, σύστημα
4. πονηριά, πανουργία
5. τέχνημα, καλλιτέχνημα
6. συντεχνία
7. πραγματεία, διατριβή

Εκφράσεις

• ἰθείῃ τέχνῃ: αμέσως
• μηδεμιῇ τέχνῃ: με κανέναν τρόπο
• πάσῃ τέχνῃ: με κάθε τρόπο

Συγγενικές λέξεις

• τεχνάομαι
• τεχνάω
• τεχνάζω
• τεχνάρχης
• τέχνασμα
• τεχνασμός
• τεχναστέον
• τεχναστός

Σύνθετα

• -τεχνος όπως
  • αὐτότεχνος
  • κατάτεχνος
  • κατάτεχνος
  • κατατηξίτεχνος (άπαξ λεγόμενον)
• περισσότερες από 160 σύνθετες Λέξεις με '-τέχν-' @perseus.tufts.edu

Πηγές

• «τέχνη» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012. 
• «τέχνη» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.