γλυπτική

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	γλυπτική	οι	γλυπτικές
γενική	της	γλυπτικής	των	γλυπτικών
αιτιατική	τη	γλυπτική	τις	γλυπτικές
κλητική		γλυπτική		γλυπτικές
όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

γλυπτική < (διαχρονικό) ελληνιστική κοινή γλυπτική (ενν. τέχνη), θηλυκό του γλυπτικός < γλύπτης < αρχαία ελληνική γλύφω < ινδοευρωπαϊκή ρίζα *glewbʰ- (χωρίζω, διαιρώ)

Προφορά

ΔΦΑ : /ɣli.ptiˈci/

τυπογραφικός συλλαβισμός : γλυ‐πτι‐κή

ομόηχο: γλυπτικοί

Ουσιαστικό

γλυπτική θηλυκό

• (τέχνες - γλυπτική) η τέχνη του γλύπτη, της δημιουργίας τρισδιάστατων ή ανάγλυφων κατασκευών και δημιουργημάτων

Συγγενικές λέξεις

• → δείτε τις λέξεις γλύπτης και γλύφω

Υπώνυμα

• αγαλματοποιία

Υπερώνυμα

• τέχνη

Δείτε επίσης

• Κατηγορία:Γλυπτική (νέα ελληνικά)
• γλυπτική στη Βικιπαίδεια 
• καλές τέχνες
• πλαστική

Μεταφράσεις

    γλυπτική

αγγλικά : sculpture (en) γαλλικά : sculpture (fr)

πολωνικά : rzeźba (pl), rzeźbiarstwo (pl)

Κλιτικός τύπος επιθέτου

γλυπτική

• θηλυκό του γλυπτικός, στην ονομαστική, την αιτιατική και την κλητική του ενικού