τέκτων

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

τέκτων < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική τέκτων (ξυλουργός, τεχνίτης)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈte.kton/

Ουσιαστικό

τέκτων αρσενικό

• (λόγιο, επάγγελμα) άλλη μορφή του τέκτονας

  ≈ συνώνυμα: μασόνος

Μεταφράσεις

    τέκτων

→ δείτε τη λέξη τέκτονας

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

τέκτων < (κληρονομημένο) πρωτοελληνική *téktōn < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *tetḱō < ρίζα **tetḱ- (παράγω, δημιουργώ)

Συγγενή: ήδη μυκηναϊκή 𐀳𐀒𐀵𐀚 (te-ko-to-ne, τέκτονες)

→ ζητούμενο λήμμα

Πηγές

• τέκτων - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• τέκτων - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.