αὐτότεχνος

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	αὐτότεχνος	τὸ	αὐτότεχνον
γενική	τοῦ/τῆς	αὐτοτέχνου	τοῦ	αὐτοτέχνου
δοτική	τῷ/τῇ	αὐτοτέχνῳ	τῷ	αὐτοτέχνῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	αὐτότεχνον	τὸ	αὐτότεχνον
κλητική ὦ!		αὐτότεχνε		αὐτότεχνον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	αὐτότεχνοι	τὰ	αὐτότεχνᾰ
γενική	τῶν	αὐτοτέχνων	τῶν	αὐτοτέχνων
δοτική	τοῖς/ταῖς	αὐτοτέχνοις	τοῖς	αὐτοτέχνοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	αὐτοτέχνους	τὰ	αὐτότεχνᾰ
κλητική ὦ!		αὐτότεχνοι		αὐτότεχνᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	αὐτοτέχνω	τὼ	αὐτοτέχνω
γεν-δοτ	τοῖν	αὐτοτέχνοιν	τοῖν	αὐτοτέχνοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

αὐτότεχνος (ελληνιστική κοινή) < αὐτός + -τεχνος < τέχνη

Επίθετο

αὐτότεχνος, -ος, -ον (ελληνιστική κοινή)

1. αυτοδίδακτος
2. αυτός που κάνει μόνος του ό,τι μπορεί π.χ. για να βελτιώσει την υγεία του, κάνει τον ειδικό

Πηγές

• αὐτότεχνος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.