ντιλετάντης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ντιλετάντης	οι	ντιλετάντηδες
γενική	του	ντιλετάντη	των	ντιλετάντηδων
αιτιατική	τον	ντιλετάντη	τους	ντιλετάντηδες
κλητική		ντιλετάντη		ντιλετάντηδες
Κατηγορία όπως «μανάβης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ντιλετάντης < (άμεσο δάνειο) ιταλική dilettante ( < dilettare, "απολαμβάνω") < λατινική delectare

Ουσιαστικό

ντιλετάντης αρσενικό

• που ασχολείται με την τέχνη από προσωπικό ενδιαφέρον, ο ερασιτέχνης

Συγγενικά

• ντιλεταντισμός

Μεταφράσεις

    ντιλετάντης

αγγλικά : dilettante (en)