αγαπητικός

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία

αγαπητικός < αγάπη + -τ- + -ικός (πιθανώς από το αγαπήσω όπου το σ γίνεται τ όπως νεύρωση > νευρωτικός)

Επίθετο

πτώση	ενικός
ονομαστική	αγαπητικός	αγαπητική	αγαπητικό
γενική	αγαπητικού	αγαπητικής	αγαπητικού
αιτιατική	αγαπητικό	αγαπητική	αγαπητικό
κλητική	αγαπητικέ	αγαπητική	αγαπητικό
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	αγαπητικοί	αγαπητικές	αγαπητικά
γενική	αγαπητικών	αγαπητικών	αγαπητικών
αιτιατική	αγαπητικούς	αγαπητικές	αγαπητικά
κλητική	αγαπητικοί	αγαπητικές	αγαπητικά

αγαπητικός, -ή, -ό

• που εμπεριέχει την αγάπη

αγαπητική σχέση

Ουσιαστικό

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	αγαπητικός	οι	αγαπητικοί
γενική	του	αγαπητικού	των	αγαπητικών
αιτιατική	τον	αγαπητικό	τους	αγαπητικούς
κλητική		αγαπητικέ		αγαπητικοί
όπως «αγρός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

αγαπητικός αρσενικό, (αγαπητικιά θηλυκό)

1. ο αγαπημένος, αυτός με τον οποίο κάποια έχει σχέση
2. ο εραστής
3. (παρωχημένο) αυτός που ζει εκμεταλλευόμενος χρηματικά τις γυναίκες

   ≈ συνώνυμα: προαγωγός

Μεταφράσεις

    αγαπητικός

αγγλικά : lover (en), endearing (en) γαλλικά :amoureux (fr), amant (fr)

πολωνικά : kochanek (pl), sympatia (pl) ρουμανικά : amant (ro)