κάτοικος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο/η	κάτοικος	οι	κάτοικοι
γενική	του/της του	κατοίκου κάτοικου	των	κατοίκων
αιτιατική	τον/την	κάτοικο	τους/τις τους	κατοίκους κάτοικους
κλητική		κάτοικε		κάτοικοι
Οι δεύτεροι τύποι, μόνον για το αρσενικό.
Κατηγορία όπως «κάτοικος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κάτοικος < αρχαία ελληνική κάτοικος < κατά (κατ- + οἶκος)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈka.ti.kos/

Ουσιαστικό

κάτοικος αρσενικό ή θηλυκό

• αυτός ή αυτή που μένει (κατοικεί) σε ορισμένο τόπο

  οι κάτοικοι του χωριού αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους λόγω της πυρκαγιάς

  ο βρυχηθμός της αρκούδας ξύπνησε όλους τους άλλους κατοίκους του δάσους

Συγγενικά

• κατοικώ
• κατοικία
• κατοικημένος
• ακατοίκητος

Μεταφράσεις

    κάτοικος

αγγλικά : inhabitant (en) γαλλικά : habitant (fr), habitante (fr) γερμανικά : Einwohner (de) ,Bewohner (de) ισπανικά : habitante (es)