φέρομαι

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία

φέρομαι < παθητική φωνή του ρήματος φέρω < αρχαία ελληνική φέρομαι

Ρήμα

φέρομαι, μετοχή ενεστώτα φερόμενος, μετοχή παρακειμένου φερμένος

1. συμπεριφέρομαι (και φέρνομαι)

   να φέρεσαι με σεβασμό στους ηλικιωμένους

2. θεωρούμαι

   τρία άτομα φέρονται ως αγνοούμενοι μετά το τραγικό ατύχημα

   ο φερόμενος ως δράστης αρνείται όλες τις κατηγορίες

Εκφράσεις

• άγεται και φέρεται: δεν έχει δική του γνώμη και βούληση, τον κάνουν ό,τι θέλουν οι άλλοι

Δείτε επίσης

• φέρω, φέρνω
• φέρνομαι
• φερόμενος
• φέρων

Μεταφράσεις

    φέρομαι

αγγλικά : behave (en) γερμανικά : benehmen (de), betragen (de), verhalten (de)

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ρήμα

φέρομαι

1. ...

Κλίση

    Κλίση

Μέσος / Παθητικός Ενεστώτας προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ φέρομαι φέρωμαι φεροίμην - σύ φέρῃ / φέρει φέρῃ φέροιο φέρου οὗτος φέρεται φέρηται φέροιτο φερέσθω ἡμεῖς φερόμεθα φερώμεθα φεροίμεθα - ὑμεῖς φέρεσθε φέρησθε φέροισθε φέρεσθε οὗτοι φέρονται φέρωνται φέροιντο φερέσθων / φερέσθωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή φέρεσθαι φερόμενος φερομένη φερόμενον Μέσος / Παθητικός Παρατατικός προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐφερόμην - - - σύ ἐφέρου - - - οὗτος ἐφέρετο - - - ἡμεῖς ἐφερόμεθα - - - ὑμεῖς ἐφέρεσθε - - - οὗτοι ἐφέροντο - - - Μέσος Μέλλοντας προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ οἴσομαι - οἰσοίμην - σύ οἴσῃ / οἴσει - οἴσοιο - οὖτος οἴσεται - οἴσοιτο - ἡμεῖς οἰσόμεθα - οἰσοίμεθα - ὑμεῖς οἴσεσθε - οἴσοισθε - οὗτοι οἴσονται - οἴσοιντο - ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή οἴσεσθαι οἰσόμενος οἰσομένη οἰσόμενον Παθητικός Μέλλοντας α' προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ οἰσθήσομαι - οἰσθησοίμην - σύ οἰσθήσῃ / οἰσθήσει - οἰσθήσοιο - οὖτος οἰσθήσεται - οἰσθήσοιτο - ἡμεῖς οἰσθησόμεθα - οἰσθησοίμεθα - ὑμεῖς οἰσθήσεσθε - οἰσθήσοισθε - οὗτοι οἰσθήσονται - οἰσθήσοιντο - ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή οἰσθήσεσθαι οἰσθησόμενος οἰσθησομένη οἰσθησόμενον Παθητικός Μέλλοντας α' προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐνεχθήσομαι - ἐνεχθησοίμην - σύ ἐνεχθήσῃ / ἐνεχθήσει - ἐνεχθήσοιο - οὖτος ἐνεχθήσεται - ἐνεχθήσοιτο - ἡμεῖς ἐνεχθησόμεθα - ἐνεχθησοίμεθα - ὑμεῖς ἐνεχθήσεσθε - ἐνεχθήσοισθε - οὗτοι ἐνεχθήσονται - ἐνεχθήσοιντο - ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή ἐνεχθήσεσθαι ἐνεχθησόμενος ἐνεχθησομένη ἐνεχθησόμενον Παθητικός Αόριστος α' προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἠνέχθην ἐνεχθῶ ἐνεχθείην - σύ ἠνέχθης ἐνεχθῇς ἐνεχθείης ἐνέχθητι οὖτος ἠνέχθη ἐνεχθῇ ἐνεχθείη ἐνεχθήτω ἡμεῖς ἠνέχθημεν ἐνεχθῶμεν ἐνεχθείημεν / ἐνεχθεῖμεν - ὑμεῖς ἠνέχθητε ἐνεχθῆτε ἐνεχθείητε / ἐνεχθεῖτε ἐνέχθητε οὗτοι ἠνέχθησαν ἐνεχθῶσι(ν) ἐνεχθείησαν / ἐνεχθεῖεν ἐνεχθέντων / ἐνεχθήτωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή ἐνεχθῆναι ἐνεχθείς ἐνεχθεῖσα ἐνεχθέν Μέσος / Παθητικός Παρακείμενος προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐνήνεγμαι ἐνηνεγμένος ὦ ἐνηνεγμένος εἴην - σύ ἐνήνεξαι ἐνηνεγμένος ᾖς ἐνηνεγμένος εἴης ἐνήνεξο οὖτος ἐνήνεκται ἐνηνεγμένος ᾖ ἐνηνεγμένος εἴης ἐνηνέχθω ἡμεῖς ἐνηνέγμεθα ἐνηνεγμένοι ὦμεν ἐνηνεγμένοι εἴημεν/εἶμεν - ὑμεῖς ἐνήνεχθε ἐνηνεγμένοι ἦτε ἐνηνεγμένοι εἴητε/εἶτε ἐνήνεχθε οὗτοι ἐνηνεγμένοι εἰσί(ν) ἐνηνεγμένοι ὦσι(ν) ἐνηνεγμένοι εἴησαν/εἶεν ἐνηνέχθων / ἐνηνέχθωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή ἐνηνέχθαι ἐνηνεγμένος ἐνηνεγμένη ἐνηνεγμένον Μέσος / Παθητικός Υπερσυντέλικος προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐνηνέγμην - - - σύ ἐνήνεξο - - - οὖτος ἐνήνεκτο - - - ἡμεῖς ἐνηνέγμεθα - - - ὑμεῖς ἐνήνεχθε - - - οὗτοι ἐνηνεγμένοι ἦσαν - - -