υπομένω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

υπομένω < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ὑπομένω < ὑπό + μένω

Προφορά

ΔΦΑ : /i.poˈme.no/

τυπογραφικός συλλαβισμός : υ‐πο‐μέ‐νω

Ρήμα

υπομένω, αόρ.: υπέμεινα/υπόμεινα (χωρίς παθητική φωνή)

• αντιμετωπίζω καρτερικά κάτι δυσάρεστο ή μια δυσκολία

  ※  Χρόνια τώρα είχε συνηθίσει να υπομένει αγόγγυστα τις γκρίνιες των ανθρώπων. (Μένης Κουμανταρέας, Το λουτρό)

Συνώνυμα

• ανέχομαι

Συγγενικά

• ανυπόμονα
• ανυπομόνευτα
• ανυπομόνευτος
• ανυπομονεύω
• ανυπομονησία
• ανυπομονιά
• ανυπόμονος
• ανυπομονώ
• καθυπομένω
• υπομονετικά / υπομονητικά
• υπομονετικός / υπομονητικός
• υπομονεύω
• υπομονή

• → δείτε τις λέξεις υπό και μένω

Κλίση

• → λείπει η κλίση

Μεταφράσεις

    υπομένω

αγγλικά : tolerate (en), endure (en), put up with (en) γαλλικά : endurer (fr) γερμανικά : dulden (de) λατινικά : patior (la)