ανυπόμονα

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

ανυπόμονα < ανυπόμον(ος) + -α

Επίρρημα

ανυπόμονα (τροπικό επίρρημα)

• με ανυπόμονο τρόπο, με ανυπομονησία

  ※  Λοιπόν; έκαμε ο Φραγκίσκος κοιτάζοντας ανυπόμονα τη μάνα του. (Νίκος Καζαντζάκης, Ο φτωχούλης του Θεού, 1954 [μυθιστόρημα])

Μεταφράσεις

    ανυπόμονα

γαλλικά : impatiemment (fr)

Κλιτικός τύπος επιθέτου

ανυπόμονα

• ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού, ουδέτερου γένους του ανυπόμονος