ἀμφορεύς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ἀμφορεύς	οἱ	ἀμφορεῖς - ἀμφορῆς*
γενική	τοῦ	ἀμφορέως	τῶν	ἀμφορέων
δοτική	τῷ	ἀμφορεῖ	τοῖς	ἀμφορεῦσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	ἀμφορέᾱ	τοὺς	ἀμφορέᾱς
κλητική ὦ!		ἀμφορεῦ		ἀμφορεῖς - ἀμφορῆς*
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀμφορῆ1 ή ἀμφορεῖ2
γεν-δοτ	τοῖν		ἀμφορέοιν
* αττικός τύπος 1 όπως στη Γραμματική του Smyth 2 όπως στη Γραμματική Γυμνασίου-Λυκείου Οικονόμου.
3η κλίση, ομάδα 'βασιλεύς', Κατηγορία 'βασιλεύς' όπως «βασιλεύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀμφορεύς < απλολογία του ἀμφιφορεύς

Ουσιαστικό

ἀμφορεύς αρσενικό

1. (κεραμική) ο αμφορέας
2. μετρητής υγρών

Συγγενικά

• ἀμφορίσκος

Πηγές

• ἀμφορεύς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἀμφορεύς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.