θυμός

Δείτε επίσης : θύμος

Ελληνικά (el) Επεξεργασία

↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο θυμός οι θυμοί
      γενική του θυμού των θυμών
    αιτιατική τον θυμό τους θυμούς
     κλητική θυμέ θυμοί
Συνήθως στον ενικό
Κατηγορία όπως «αγρός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

  Ετυμολογία Επεξεργασία

θυμός < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική θυμός (ψυχή, πνοή)

  ΠροφοράΕπεξεργασία

ΔΦΑ : /θiˈmos/
τυπογραφικός συλλαβισμός : θυ‐μός
τονικό παρώνυμο: θύμος

  ΟυσιαστικόΕπεξεργασία

θυμός αρσενικό

  • ισχυρό συναίσθημα δυσαρέσκειας ή και εχθρότητας απέναντι σε κάποιον ή κάτι που μας επηρεάζει αρνητικά και μπορεί να προκαλέσει έντονες και καμιά φορά βίαιες αντιδράσεις
    ↪ Είναι καλός κατά βάθος, αλλά παρεκτράπηκε πάνω στο θυμό του'.'
    ↪ Άσε κάτω τους θυμούς κι έλα να μιλήσουμε λογικά.

ΣυνώνυμαΕπεξεργασία

ΑντώνυμαΕπεξεργασία

ΕκφράσειςΕπεξεργασία

  • πάνω στο θυμό μου: ενώ είμαι θυμωμένος, τη στιγμή που είμαι θυμωμένος

Συγγενικές λέξειςΕπεξεργασία

ΣύνθεταΕπεξεργασία

α...ω

Κατηγορίες

-θυμος

-θυμία

-θυμώ

  ΜεταφράσειςΕπεξεργασία

    θυμός


Αρχαία ελληνικά (grc) Επεξεργασία

↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ θυμός οἱ θυμοί
      γενική τοῦ θυμοῦ τῶν θυμῶν
      δοτική τῷ θυμῷ τοῖς θυμοῖς
    αιτιατική τὸν θυμόν τοὺς θυμούς
     κλητική ὦ! θυμέ θυμοί
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  θυμώ
γεν-δοτ τοῖν  θυμοῖν
2η κλίση, ομάδα «ναός» Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

  Ετυμολογία Επεξεργασία

θυμός < (κληρονομημένο) πρωτοελληνική *tʰūmós (καπνός, αναπνοή, ψυχή) < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *dʰuh₂mós ‎(καπνός)

  ΟυσιαστικόΕπεξεργασία

θυμός αρσενικό

  1. πνοή
  2. ψυχή
    ※  8ος αιώνας πΚΕ - Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 1 (α. Ἀθηνᾶς παραίνεσις πρὸς Τηλέμαχον.), στίχ. 4
    ... πολλὰ δ' ὅ γ' ἐν πόντῳ πάθεν ἄλγεα ὃν κατὰ θυμόν, ...
    → λείπει η μετάφραση

Συγγενικές λέξειςΕπεξεργασία

  ΠηγέςΕπεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wiktionary.org/w/index.php?title=θυμός&oldid=5139835"