νους

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	νους	οι	νόες
γενική	του	νου & νοός	των	νόων
αιτιατική	τον	νου	τους	νόες
κλητική		νου		νόες
Ο πληθυντικός, λόγιος, από την αρχαία κλίση του νόος.
όπως «αρχαιόκλιτα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

νους < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική νοῦς, αττική συνηρημένη μορφή του ουσιαστικού νόος

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈnus/

Ουσιαστικό

νους αρσενικό

1. οι πνευματικές δυνάμεις του ανθρώπου που τον βοηθούν να αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα και να επεξεργάζεται τα δεδομένα της
2. η λογική σκέψη, η διάνοια
3. (συνεκδοχικά) ο άνθρωπος που διαθέτει ανεπτυγμένες διανοητικές ικανότητες

   ↪ ο Αριστοτέλης υπήρξε ένας σημαντικός νους της αρχαιότητας

Εκφράσεις

• έχω το νου μου, έχε το νου σου! πρόσεχε κάτι, μην ξεχνάς να παρατηρείς κάτι
• ιθύνων νους
• νους υγιής εν σώματι υγιεί: η πνευματική και σωματική υγεία του ανθρώπου είναι αλληλένδετες
• πάει ο νους μου

Συγγενικά

• (Χρειάζεται επεξεργασία)
• -νοος Νεοελληνικές λέξεις με επίθημα -νοος στο Βικιλεξικό
• -νους Νεοελληνικές λέξεις με επίθημα -νους στο Βικιλεξικό

Μεταφράσεις

    νους

αγγλικά : mind (en) γαλλικά : esprit (fr) γερμανικά : Geist (de), Verstand (de), Vernunft (de)