φούρκα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	φούρκα	οι	φούρκες
γενική	της	φούρκας		—
αιτιατική	τη	φούρκα	τις	φούρκες
κλητική		φούρκα		φούρκες
Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈfuɾ.ka/

τυπογραφικός συλλαβισμός : φούρ‐κα

Ετυμολογία 1

φούρκα < (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή ως φόρκες στον Ησυχιο ή μεσαιωνική ελληνική φοῦρκα < λατινική furca

Ουσιαστικό

φούρκα θηλυκό (λαϊκότροπο)

1. οργή που σιγοκαίει, εκνευρισμός που σιγοβράζει

   ⮡  Έχω μια φούρκα που δεν λέγεται!

2. είδος υποστηρικτικού πασσάλου, ίσιο κλαδί που καταλήγει σε διχάλα

   → δείτε και τη λέξη φουρκάδα

3. ξύλινη κατασκευή σε σχήμα ταυ (αγχόνη, κρεμάλα)

Συγγενικά

• φουρκέτα
• φούρκισμα
• φουρκισμένος
• φουρκίζω, φουρκίζομαι

Μεταφράσεις

• → δείτε τις λέξεις πάσσαλος και αγχόνη

    λαίκότροπη λέξη για την οργή, τον θυμό

Ετυμολογία 2

φούρκα < προέλευσης από την οθωμανική τουρκική • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;   (άμεσο δάνειο) οθωμανική τουρκική فرقه (στη σημασία: χωριστό μέρος) (τουρκική fırka) < αραβική فِرْقَة (firqa, μέρος κάποιου πράγματος) ^{(Χρειάζεται τεκμηρίωση…)}

Ουσιαστικό

φούρκα θηλυκό (δημοτική)

• στενή ορεινή διάβαση, στενωπός

  → δείτε και τη λέξη κλεισούρα

Συγγενικά

• Φούρκα (τοπωνύμιο)