μανία

Ελληνικά (el) Επεξεργασία

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	μανία	οι	μανίες
γενική	της	μανίας		—
αιτιατική	τη	μανία	τις	μανίες
κλητική		μανία		μανίες
Η γενική πληθυντικού σε -ών δεν συνηθίζεται.
όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

μανία < (διαχρονικό) αρχαία ελληνική μανία^[1] < μαίνομαι < ινδοευρωπαϊκή ρίζα *mn̥yo- < *men- (σκέφτομαι)

μανία θηλυκό

(ψυχιατρική) οξεία διαταραχή των ψυχοπνευματικών λειτουργιών του ανθρώπου· τα συμπτώματά της είναι η υπερκινητικότητα, η έξαρση της φαντασίας, διάσπαση της προσοχής, έμμονες ιδέες, αχαλίνωτη ροή λόγου κ.λπ.
έντονη εμμονή κάποιου για κάτι που το επιδιώκει ή ασχολείται παθιασμένα με αυτό
≈ συνώνυμα: λόξα, πάθος, ψύχωση
(μεταφορικά) μεγάλη ένταση ενός φυσικού φαινομένου
οργή
παραφροσύνη
μίσος
υπερβολική αγάπη προς κάτι ή κάποιον