έξαρση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	έξαρση	οι	εξάρσεις
γενική	της	έξαρσης*	των	εξάρσεων
αιτιατική	την	έξαρση	τις	εξάρσεις
κλητική		έξαρση		εξάρσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, εξάρσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

έξαρση < ελληνιστική κοινή ἔξαρσις < αρχαία ελληνική ἐξαίρω

Ουσιαστικό

έξαρση θηλυκό

1. σημείο με μεγαλύτερο ύψος από τα γειτονικά του

   • Στην ανατολική Αττική οι θυελλώδεις άνεμοι έδρασαν ως «καταβάτες» από τις ορεινές εξάρσεις της περιοχής προς τη θάλασσα. (*)

   • μια έξαρση του εδάφους έκρυβε ένα προϊστορικό οικισμό
2. η ενέργεια του εξαίρω
3. η αύξηση της έντασης ή της συχνότητας ενός φαινομένου

   η έξαρση του ενθουσιασμού/ των καιρικών φαινομένων/ της ασθένειας/ της εγκληματικότητας

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις εξαίρω και αίρω

Μεταφράσεις

    έξαρση

αγγλικά : prominence (en), elevation (en) γαλλικά : exaltation (fr), flambée (fr)