εμμονή

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	εμμονή	οι	εμμονές
γενική	της	εμμονής	των	εμμονών
αιτιατική	την	εμμονή	τις	εμμονές
κλητική		εμμονή		εμμονές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εμμονή < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἐμμονή < ἐμμένω < ἐν-, (ἐμ-) + μένω

Προφορά

ΔΦΑ : /e.moˈni/

τυπογραφικός συλλαβισμός : εμ‐μο‐νή

Ουσιαστικό

εμμονή θηλυκό

• (λόγιο) η ενέργεια και το αποτέλεσμα του εμμένω, η προσήλωση σε κάτι σε βαθμό υπερβολικό

  ...τα άγχη, τις εμμονές και τις νευρώσεις που καταδιώκουν τον μέσο Έλληνα .

Συνώνυμα

• κόλλημα (ανεπίσημο)

Συγγενικά

• εμμονοκρατία
• έμμονος

→ και δείτε τις λέξεις εμμένω και μένω

Μεταφράσεις

    εμμονή

γαλλικά : idée fixe (fr), obsession (fr) ιταλικά : insistenza (it), fissazione (it)