σκληρός

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	σκληρός	η	σκληρή	το	σκληρό
γενική	του	σκληρού	της	σκληρής	του	σκληρού
αιτιατική	τον	σκληρό	τη	σκληρή	το	σκληρό
κλητική		σκληρέ		σκληρή		σκληρό
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	σκληροί	οι	σκληρές	τα	σκληρά
γενική	των	σκληρών	των	σκληρών	των	σκληρών
αιτιατική	τους	σκληρούς	τις	σκληρές	τα	σκληρά
κλητική		σκληροί		σκληρές		σκληρά
Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

σκληρός < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική σκληρός

Προφορά

ΔΦΑ : /skliˈɾos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : σκλη‐ρός

Επίθετο

σκληρός, -ή, -ό

1. συμπαγής ως προς την κατασκευή ή σύστασή του, που κάμπτεται με δυσκολία

   ≠ αντώνυμα: μαλακός

2. (μεταφορικά) που φέρεται άσπλαχνα, χωρίς αγάπη, συμπόνια, επιείκεια ή καλοσύνη

   ≈ συνώνυμα: άκαμπτος, άκαρδος, άσπλαχνος, άτεγκτος, αυστηρός

3. (μεταφορικά) που αντέχει σε κακουχίες και αντιξοότητες

   ≈ συνώνυμα: σκληραγωγημένος

4. (μεταφορικά) ανυποχώρητος
5. (μεταφορικά) κουραστικός, επαχθής
6. (μεταφορικά) επιβλαβής, δυσάρεστος
7. (μεταφορικά) που περιέχει μεγάλη ποσότητα αλκοόλ

   ※  Γέμιζα τις τσέπες μου με ξηρούς καρπούς, το ποτήρι μου με βερμούτ -το σκληρότερο ποτό στον μπουφέ- και καθόμουν παράμερα. (Πέτρος Τατσόπουλος Το αγόρι της πρωινής συγγνώμης [διήγημα])

Πολυλεκτικοί όροι

• σκληρά ναρκωτικά
• σκληρό καρύδι
• σκληρό νερό
• σκληρό νόμισμα
• σκληρός δίσκος
• σκληρός πυρήνας

Συγγενικές λέξεις

• σκληρά
• σκληραγώγηση
• σκληραγωγία
• σκληραγωγώ
• σκληράδα
• σκληραίνω
• σκληριά
• σκληρίζω
• σκληρόκαρδα
• σκληρόκαρδος
• σκληροπυρηνικά
• σκληροπυρηνικός
• Σκληρός (επώνυμο)
• σκληρότητα
• σκληροτράχηλος
• σκληρούτσικος
• σκλήρυνση
• σκληρύνω
• σκληρωτικός

Μεταφράσεις

    σκληρός

αγγλικά : hard (en), firm (en) γαλλικά : dur (fr), raide (fr) γερμανικά : hart (de)

λατινικά : durus (la)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	σκληρός	ἡ	σκληρᾱ́	τὸ	σκληρόν
γενική	τοῦ	σκληροῦ	τῆς	σκληρᾶς	τοῦ	σκληροῦ
δοτική	τῷ	σκληρῷ	τῇ	σκληρᾷ	τῷ	σκληρῷ
αιτιατική	τὸν	σκληρόν	τὴν	σκληρᾱ́ν	τὸ	σκληρόν
κλητική ὦ!		σκληρέ		σκληρᾱ́		σκληρόν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	σκληροί	αἱ	σκληραί	τὰ	σκληρᾰ́
γενική	τῶν	σκληρῶν	τῶν	σκληρῶν	τῶν	σκληρῶν
δοτική	τοῖς	σκληροῖς	ταῖς	σκληραῖς	τοῖς	σκληροῖς
αιτιατική	τοὺς	σκληρούς	τὰς	σκληρᾱ́ς	τὰ	σκληρᾰ́
κλητική ὦ!		σκληροί		σκληραί		σκληρᾰ́
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	σκληρώ	τὼ	σκληρᾱ́	τὼ	σκληρώ
γεν-δοτ	τοῖν	σκληροῖν	τοῖν	σκληραῖν	τοῖν	σκληροῖν
2η κλίση, Κατηγορία όπως «ξηρός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

σκληρός < → λείπει η ετυμολογία

Επίθετο

σκληρός, -ά, -όν

• σκληρός

Συγγενικές λέξεις

• σκλήρωσις
• σκληρότης
• (Χρειάζεται επεξεργασία)

Πηγές

• «σκληρός» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012. 
• «σκληρός» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.