κοπιαστικός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	κοπιαστικός	η	κοπιαστική	το	κοπιαστικό
γενική	του	κοπιαστικού	της	κοπιαστικής	του	κοπιαστικού
αιτιατική	τον	κοπιαστικό	την	κοπιαστική	το	κοπιαστικό
κλητική		κοπιαστικέ		κοπιαστική		κοπιαστικό
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	κοπιαστικοί	οι	κοπιαστικές	τα	κοπιαστικά
γενική	των	κοπιαστικών	των	κοπιαστικών	των	κοπιαστικών
αιτιατική	τους	κοπιαστικούς	τις	κοπιαστικές	τα	κοπιαστικά
κλητική		κοπιαστικοί		κοπιαστικές		κοπιαστικά
Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

κοπιαστικός < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική κοπιαστικός Μορφολογικά αναλύεται σε κοπιάζω, κοπιασ- (στη σημασία: καταβάλλω κόπο) + -τικός.

Προφορά

ΔΦΑ : /ko.pça.stiˈkos/ και παλιότερα

παλιότερος συλλαβισμός : κο‐πι‐α‐στι‐κός

Επίθετο

κοπιαστικός, -ή, -ό

• που προκαλεί κόπο

Συνώνυμα

• επίμοχθος
• επίπονος
• κοπιώδης
• κουραστικός

Αντώνυμα

• ακόπιαστος, ακοπίαστος
• άκοπος

Συγγενικά

• κοπιώδης
• κοπιάζω

→ και δείτε τη λέξη κόπος

Μεταφράσεις

    κοπιαστικός

αγγλικά : exhausting (en), tiresome (en), gruelling (en) γαλλικά : fatigant (fr), pénible (fr), laborieux (fr)

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

κοπιαστικός < (κοπιάζω, κοπιῶ) κοπιασ- + -τικός

Επίθετο

κοπιαστικός

• που κοπιάζει, εργατικός, πρόθυμος να εργαστεί

  ≠ αντώνυμα: ἀκόπιαστος, ὀκνηρός

Σημειώσεις

• Για τη σημασία «κοπιαστικός», «κουραστικός» → δείτε τη λέξη κοπιαστός.

Συγγενικά

• ἀκόπιαστος
• κοπιαστής
• κοπιαστός
• κοπιάζω, κοπιῶ

→ και δείτε τη λέξη κόπος

Πηγές

• κοπιαστικός -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].