άνεμος

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	άνεμος	άνεμοι
γενική	ανέμου	ανέμων
αιτιατική	άνεμο	ανέμους
κλητική	άνεμε	άνεμοι

Ετυμολογία

άνεμος < αρχαία ελληνική ἄνεμος

ανεμολόγιο

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈa.nɛ.mɔs/

Ουσιαστικό

άνεμος αρσενικό

1. κίνηση του ατμοσφαιρικού αέρα. Χαρακτηρίζεται από κάποια δύναμη και κάποια κατεύθυνση

   ο απηλιώτης (λεβάντες) είναι ανατολικός άνεμος, ενώ ο ζέφυρος (πουνέντες) δυτικός

2. (μεταφορικά) μία κίνηση, ένα ρεύμα από κάτι (συνήθως με ανανεωτικό χαρακτήρα)

   πνέει άνεμος αλλαγής στην πολιτική

Εκφράσεις

• όποιος σπέρνει ανέμους, θερίζει θύελλες : όποιος προκαλεί αναταραχές, υφίσταται χειρότερες συνέπειες.
• όπου φυσάει ο άνεμος: όφα, χαρακτηρισμός ατόμου καιροσκόπου, που αλλάζει στάση, απόψεις και θέσεις ανάλογα με τα συμφέροντα ή με την επικρατέστερη άποψη
• άνεμος που δεν μποδίζει, άφησέ τον κι ας βουίζει : μη σε ανησυχεί ό,τι δεν μπορεί να σε βλάψει.
• λόγια του ανέμου, έκαμε τον άνεμο κουβάρι: ασχολία άσκοπη, χωρίς αποτέλεσμα.
• πάει στον άνεμο και στην κακή του ώρα : ευφημ., αντί της λέξης «διάβολος».

Συγγενικές λέξεις

ανεμίζω ανεμική ανεμικό ανέμισμα ανεμιστήρας ανεμιστήρι

ανεμούρα ανεμούρι ανεμούριο ανεμόμυλος ανεμογεννήτρια

Σύνθετα

ανεμογκάστρι ανεμογράφος ανεμόδαρτος ανεμοδαρμένος ανεμοδείκτης ανεμοδείχτης ανεμοδέρνω ανεμοθυελα

ανεμοδουλειά ανεμοδούρα ανεμοδούρι ανεμοδόχος ανεμόδρομος ανεμοζάλη ανεμοθύελλα ανεμοκάμηλο ανεμοκαύκαλος ανεμόκουνια ανεμοκυκλαπόδης ανεμολόγιο ανεμολόγος ανεμολογώ ανεμομάζεμα

ανεμομάζωμα ανεμομείκτης ανεμόμετρο ανεμομίκτης ανεμομιλιά ανεμομιλώ ανεμόμυλος ανεμοπλάνο ανεμόπληκτος ανεμοπόδαρος ανεμοπορία ανεμόπτερο ανεμοπύρωμα ανεμορούφουλας ανεμοσάλεμα

ανεμόσαρκος ανεμόσκαλα ανεμοστάτης ανεμοστρόβιλος ανεμόσυρμα ανεμοσυρμή ανεμοταραχή ανεμοτάραχτος ανεμότρατα ανεμόφαντος ανεμοφράχτης ανεμοχάφτης ανεμόχολο απάνεμος

Συνώνυμα

• αέρας

Δείτε επίσης

• άνεμος στη Βικιπαίδεια 
  
  
• βοριάς και τραμουντάνα: βόρειος
• γραίγος: βορειοανατολικός
• γρεγολεβάντες ή γραιγολεβάντες: μεταξύ βορειοανατολικού και ανατολικού
• λεβάντες και απηλιώτης: ανατολικός
• ευραπηλιώτης και σιροκολεβάντες: μεταξύ ανατολικού και νοτιοανατολικού
• σιρόκος: νοτιοανατολικός
• νοτιάς και όστρια: νότιος
• γαρμπής και λίβας: νοτιοδυτικός
• πουνέντες και ζέφυρος: δυτικός
• μαΐστρος και σκίρων: βορειοδυτικός
• μαϊστροτραμουντάνα: μεταξύ βόρειου και βορειοδυτικού

Μεταφράσεις

    άνεμος

αγγλικά : wind (en) αγγλοσαξονικά : wind (ang) αλβανικά : erë (sq), frymë (sq) αρχαία εβραϊκά : רוחַ αρσενικό ή θηλυκό αφρικάανς : wind (af) βουλγαρικά : вятър (bg) ιρλανδικά γαελικά : gaoth (ga) σκοτικά γαελικά : gaoth (gd) γαλλικά : vent (fr) γερμανικά : Wind (de) δανικά : vind (da) εβραϊκά : רוח (he) (rúakh) εσθονικά : tuul (et) εσπεράντο : vento (eo) ζουλού : umoya (zu) ιαπωνικά : 風 (ja) (kaze) ινδονησιακά : angin (id) ισλανδικά : veður (is), vindur (is) ισπανικά : viento (es) ιταλικά : vento (it) καταλανικά : vent (ca) κινεζικά : 风 (zh) κορεατικά : 바람 (ko) (baram) κουρδικά : ba (ku)

κροατικά : vjetar (hr) λατινικά : anima (la), ventus (la) μάγια του Γιουκατάν : iik’ μαλαϊκά : angin (ms) νορβηγικά : vind (no) ολλανδικά : wind (nl) ουγγρικά : szél (hu) παπιαμέντο : biento, bientu περσικά : باد (fa) πολωνικά : wiatr (pl) πορτογαλικά : vento (pt), sopro (pt) ρουμανικά : vînt (ro) ρωσικά : ветер (ru) σράναν : winti σουηδικά : vind (sv) σουαχίλι : upepo (sw) τσεχικά : vítr (cs) τουρκικά : rüzgar (tr) φεροϊκά : vindur (fo) φιλιππινέζικα : hángin (tl) φινλανδικά : tuuli (fi) φριζικά : wyn (fy)