ανεμούρα

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ανεμούρα	οι	ανεμούρες
γενική	της	ανεμούρας		—
αιτιατική	την	ανεμούρα	τις	ανεμούρες
κλητική		ανεμούρα		ανεμούρες
Η γενική πληθυντικού σε -ών δεν συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ανεμούρα < άνεμ(ος) + μεγεθυντικό επίθημα -ούρα

Προφορά

ΔΦΑ : /a.neˈmu.ɾa/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐νε‐μού‐ρα

Ουσιαστικό

ανεμούρα θηλυκό

1. (άνεμος, λαϊκότροπο) δυνατός άνεμος
2. ανεμοδούρα

Μεταφράσεις

    ανεμούρα

Πηγές

• Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964). Μέγα λεξικόν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης. Αθήνα: Ελληνική Παιδεία. Α΄ έκδοση: 1930-1950.