ανεμούρα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ανεμούρα	οι	ανεμούρες
γενική	της	ανεμούρας		—
αιτιατική	την	ανεμούρα	τις	ανεμούρες
κλητική		ανεμούρα		ανεμούρες
Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ανεμούρα < άνεμ(ος) + μεγεθυντικό επίθημα -ούρα

Προφορά

ΔΦΑ : /a.neˈmu.ɾa/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐νε‐μού‐ρα

Ουσιαστικό

ανεμούρα θηλυκό

1. (άνεμος, λαϊκότροπο) δυνατός άνεμος
2. ανεμοδούρα

Μεταφράσεις

    ανεμούρα

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .