-ούρα

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	-ούρα	οι	-ούρες
γενική	της	-ούρας		—
αιτιατική	τη(ν)	-ούρα	τις	-ούρες
κλητική		-ούρα		-ούρες
Η γενική πληθυντικού -ών δεν συνηθίζεται.
όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

-ούρα < μεσαιωνική ελληνική -ούρα κατ' αναλογία προς λατινικές ή ιταλικές λέξεις που έληγαν σε -ura

Επίθημα

-ούρα

1. επίθημα σε επίθετα ή ρήματα για την παραγωγή κυρίως αφηρημένων λαϊκότροπων ουσιαστικών που δεν υπήρχαν αντίστοιχά τους ή για να αντικατασταθούν τα υπάρχοντα

   θολός > θολούρα, καυτός > καούρα, κάψα > καψούρα

   κάζο > καζούρα, λιγώνω > λιγούρα

   χάνω (από τον αόριστο έχασα) > χασούρα

   αγιασμός > αγιαστούρα

   σημάδι > σημαδούρα

   μεσαιωνική ανεμοδούριν > ανεμοδούρα (ίσως κατ' αναλογία προς το σημαδούρα)

   τρώω, αόρ. έφαγα > φαγούρα

2. (μεγεθυντικό) επίθημα για την παραγωγή σχετικά κακόσημων ουσιαστικών με την έννοια της υπερβολής

   ελληνικά > ελληνικούρα, λαϊκό > λαϊκούρα, μαλλί > μαλλούρα

   παλιατζής > παλιατζούραχαρτί > χαρτούρα

   χαιρετώ > χαιρετούρα,

   ανακάτεμα ή ανακάτωσα (αόριστος του ανακατώνω) > ανακατωσούρα

Συγγενικές λέξεις

• Νεοελληνικές λέξεις με επίθημα -ούρα στο Βικιλεξικό
• «λέξεις σε -ούρα» -  Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής. (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 

Σημειώσεις

• με φαινομενικό επίθημα, ενώ πρόκειται για μεταφορά αυτούσιων λέξεων άλλων γλωσσών

  κλεισούρα (από το λατινικό clausura) για το στενό πέρασμα, αλλά ίσως από το κλειστός για το αίσθημα της κλεισούρας σε ένα περιορισμένο χώρο

  λοβιτούρα (ρουμανική), πρεμούρα (ιταλική), φιγούρα και παρτιτούρα (ιταλικές)

  μουτζούρα ίσως από το τουρκικό muzur (καρβουνόσκονη)

  καπελαδούρα, από το βενετσιάνικο capeladura

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

-ούρα < κατ' αναλογία προς τη λατινική -ura ή την ιταλική -ura

Επίθημα

-ούρα

• όπως και η νεοελληνική -ούρα

  βαβούρα

  κομματούρα

Συγγενικές λέξεις

• Μεσαιωνικές ελληνικές λέξεις με επίθημα -ούρα στο Βικιλεξικό
• «λέξεις σε -ούρα» - Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). greek‑language.gr - η Πύλη για την ελληνική γλώσσα (του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας).