ανακατωσούρα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ανακατωσούρα	οι	ανακατωσούρες
γενική	της	ανακατωσούρας		—
αιτιατική	την	ανακατωσούρα	τις	ανακατωσούρες
κλητική		ανακατωσούρα		ανακατωσούρες
Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ανακατωσούρα < ανακατώνω

Ουσιαστικό

ανακατωσούρα θηλυκό

1. η κατάσταση όπου επικρατεί έλλειψη τάξης
2. (μεταφορικά) η ανάμειξη ατόμου σε υποθέσεις που δεν τον αφορούν και πρόκληση αναστάτωσης
3. (μεταφορικά) η τάση για εμετό, απροσδιόριστη στομαχική αδιαθεσία όπου υπάρχει η αίσθηση ότι ανακατεύεται το περιεχόμενο του στομαχιού

Μεταφράσεις

    ανακατωσούρα

αγγλικά : commotion (en) γαλλικά : chamboulement (fr), pagaille (fr)