έλλειψη

Δείτε επίσης : ελλείψει, ἐλλείψει

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	έλλειψη	οι	ελλείψεις
γενική	της	έλλειψης*	των	ελλείψεων
αιτιατική	την	έλλειψη	τις	ελλείψεις
κλητική		έλλειψη		ελλείψεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, ελλείψεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

έλλειψη < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἔλλειψις (ανεπάρκεια) (-σις > -ση)

για το γεωμετρικό σχήμα < νεολατινική ellipsis < ελληνιστική κοινή ἔλλειψις (κωνική τομή)^[1]

έλλειψη θηλυκό

η ύπαρξη μειωμένης ποσότητας ενός αγαθού
υπάρχει έλλειψη νερού

≈ συνώνυμα: ανεπάρκεια
(γεωμετρία) κλειστή ωοειδής καμπύλη με δύο εστίες· το άθροισμα των αποστάσεων από τις δύο εστίες είναι σταθερό για όλα τα σημεία της καμπύλης αυτής
(γραμματική) η παράλειψη, στο λόγο, ορισμένων συστατικών στοιχείων μιας πρότασης, τα οποία εννοούνται εύκολα από τα συμφραζόμενα