ελληνικά
![]() |
Ελληνικά (el)
Ετυμολογία
- ελληνικά → δείτε τη λέξη: ελληνικός
Ουσιαστικό
πτώση | πληθυντικός |
---|---|
ονομαστική | ελληνικά |
γενική | ελληνικών |
αιτιατική | ελληνικά |
κλητική | ελληνικά |
ελληνικά ουδέτερο μόνο στον πληθυντικό
Εναλλακτικές μορφές
- ελληνική (γλώσσα)
Δείτε επίσης
Για τη νέα ελληνική
- γραικική (γλώσσα)
- δημοτική (γλώσσα)
- καθαρεύουσα
- μαλλιαρή (γλώσσα)
- κοινή νεοελληνική (γλώσσα)
- νέα ελληνικά, νέα ελληνική (γλώσσα)
- νεοελληνικά, νεοελληνική (γλώσσα)
- ρωμαίικα
και τις διαλέκτους της
- καππαδοκική (διάλεκτος)
- κατωιταλιωτική ή γραικάνικη (διάλεκτος) (γκρίκο)
- ποντιακά
- τσακώνικα
Επίσης:
- αρχαία ελληνικά, αρχαία ελληνική (γλώσσα)
- κοινή, ελληνιστική κοινή (γλώσσα)
- και ελληνιστί, ελληνότροπος, ελληνίζων
Σημειώσεις
- Τα ονόματα γλωσσών γράφονται στα ελληνικά με μικρό αρχικό γράμμα.[1] Σπάνια βλέπουμε γραφή με αρχικό κεφαλαίο (π.χ. Ελληνικά, Νεοελληνικά).
Μεταφράσεις
η ελληνική γλώσσα
Επίρρημα
Μεταφράσεις
Κλιτή μορφή επιθέτου
- ελληνικό, στην ονομαστική, την αιτιατική και την κλητική του πληθυντικού
- ↑ Βλ. Ορθογραφία στο επίσημο σχολικό βιβλίο Γραμματικής Γυμνασίου (2018).