λαϊκός

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	λαϊκός	λαϊκή	λαϊκό
γενική	λαϊκού	λαϊκής	λαϊκού
αιτιατική	λαϊκό	λαϊκή	λαϊκό
κλητική	λαϊκέ	λαϊκή	λαϊκό
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	λαϊκοί	λαϊκές	λαϊκά
γενική	λαϊκών	λαϊκών	λαϊκών
αιτιατική	λαϊκούς	λαϊκές	λαϊκά
κλητική	λαϊκοί	λαϊκές	λαϊκά
Λαϊκότροπος τύπος θηλυκού: λαϊκιά (μόνο για γυναίκες)

Ετυμολογία

λαϊκός < ελληνιστική κοινή < αρχαία ελληνική λαός

Προφορά

ΔΦΑ : /la.iˈkɔs/

συλλαβισμός : λα‐ϊ‐κός

Επίθετο

λαϊκός, -ή, -ό

1. που προέρχεται από το λαό ή ανήκει ή αναφέρεται σε αυτόν

   λαϊκή κυριαρχία (η κυριαρχία που ανήκει στο σύνολο του λαού)

   λαϊκός άνθρωπος (που προέρχεται από τα λαϊκά κοινωνικά στρώματα)

   → δείτε και τη λέξη λαϊκότροπος

2. (σε σχέση με την εκκλησία) που δεν ανήκει στον κλήρο

Πολυλεκτικοί όροι

• λαϊκή δημοκρατία

Συγγενικές λέξεις

• λαϊκάντζα
• λαϊκή (ουσιαστικό)
• λαϊκίζω
• λαϊκισμός
• λαϊκιστής - λαϊκίστρια
• λαϊκιστικός
• λαϊκότητα
• λαϊκούρα

Σύνθετα

• λαϊκότροπος
• λαϊκοδημοκρατικός

Μεταφράσεις

    που προέρχεται από το λαό και απευθύνεται στον μέσο άνθρωπο

αγγλικά : folk (en), popular (en)• vernacular (en)[1] γαλλικά : laïque (fr), populaire (fr) γερμανικά : populär (de), volkstümlich (de) εσπεράντο : populara (eo), popola (eo)

παλαιά άνω γερμανικά : diutisc πολωνικά : ludowy (pl), laicki (pl)

Ουσιαστικό

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	λαϊκός	οι	λαϊκοί
γενική	του	λαϊκού	των	λαϊκών
αιτιατική	τον	λαϊκό	τους	λαϊκούς
κλητική		λαϊκέ		λαϊκοί
Παράρτημα:Ουσιαστικά

λαϊκός αρσενικό

• (θρησκεία) ο μη κληρικός, που δεν έχει χειροτονηθεί σε κανένα βαθμό ιεροσύνης

    θρησκευτικός όρος

αγγλικά : layman (en)

πολωνικά : laik (pl)

Πηγές

• «λαϊκός» -  Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής. (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.