κόλπος
Δείτε επίσης : Ελληνικά (el) Επεξεργασία
ΠροφοράΕπεξεργασία
- ΔΦΑ : /ˈkol.pos/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : κόλ‐πος
Ετυμολογία 1Επεξεργασία
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ο | κόλπος | οι | κόλποι |
| γενική | του | κόλπου | των | κόλπων |
| αιτιατική | τον | κόλπο | τους | κόλπους |
| κλητική | κόλπε | κόλποι | ||
| Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
- κόλπος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική κόλπος
Ουσιαστικό 1Επεξεργασία
κόλπος αρσενικό
- (γεωγραφία) σχηματισμός της ακτογραμμής, η κοιλότητα που η θάλασσα εισδύει στην ξηρά
- ↪ η Θεσσαλονίκη είναι χτισμένη στο μυχό του Θερμαϊκού κόλπου
- → δείτε Κατηγορία:Κόλποι της Ελλάδας στο Βικιλεξικό
- ≈ συνώνυμα: κόρφος
- η αγκαλιά, ο κόρφος, το μέρος του σώματος ανάμεσα στους βραχίονες και το στήθος
- (μεταφορικά στον πληθυντικό) το εσωτερικό ενός οργανισμού, μιας ομάδας, το άμεσο περιβάλλον
- ↪ η οικογένεια τον ξαναδέχτηκε στους κόλπους της
- (ανατομία) εσωτερική κοιλότητα του σώματος, κυρίως, της καρδιάς
- ↪ αριστερός κόλπος της καρδιάς
- (γυναικολογία) η κοιλότητα των γυναικείων γεννητικών οργάνων, μεταξύ της μήτρας και του αιδοίου, που, κατά τη συνουσία, υποδέχεται το πέος
Επεξεργασία
ΣύνθεταΕπεξεργασία
ΜεταφράσειςΕπεξεργασία
γεωγραφικός όρος
|
|
γυναικολογία: τμήμα των γεννητικών οργάνων
|
|
Ετυμολογία 2Επεξεργασία
| ↓ πτώσεις | ενικός | |||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ο | κόλπος | ||
| γενική | του | κόλπου | ||
| αιτιατική | τον | κόλπο | ||
| κλητική | κόλπε | |||
| Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
- κόλπος < (άμεσο δάνειο) ιταλική colpo < υστερολατινική colpus < λατινική colophus < colaphus < αρχαία ελληνική κόλαφος (αντιδάνειο)
Ουσιαστικό 2Επεξεργασία
κόλπος αρσενικό
- εγκεφαλικό, αποπληξία, συμφόρηση
- ταραχή από μεγάλη έκπληξη, ξάφνιασμα
- ↪ του ήρθε κόλπος όταν άκουσε τα νέα
ΕκφράσειςΕπεξεργασία
- μού 'ρχεται κόλπος → δείτε την έκφραση: μένω άγαλμα
- μου ήρθε κόλπος → δείτε την έκφραση: τα κακάρωσα
Επεξεργασία
ΜεταφράσειςΕπεξεργασία
απολπληξία
Αρχαία ελληνικά (grc) Επεξεργασία
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ὁ | κόλπος | οἱ | κόλποι |
| γενική | τοῦ | κόλπου | τῶν | κόλπων |
| δοτική | τῷ | κόλπῳ | τοῖς | κόλποις |
| αιτιατική | τὸν | κόλπον | τοὺς | κόλπους |
| κλητική ὦ! | κόλπε | κόλποι | ||
| δυϊκός | ||||
| ονομ-αιτ-κλ | τὼ | κόλπω | ||
| γεν-δοτ | τοῖν | κόλποιν | ||
| 2η κλίση, ομάδα 'χρόνος', Κατηγορία όπως «χρόνος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία Επεξεργασία
- κόλπος < (ίσως) πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *kʷelp-[1] (καμπυλώνω)
ΟυσιαστικόΕπεξεργασία
κόλπος αρσενικό
- αγκαλιά, κόρφος
- (ανθρώπινο σώμα) κοιλιά, μήτρα
- η πτύχωση που σχηματίζει ένα ένδυμα μπροστά στην κοιλιά
- η κοιλότητα ανάμεσα σε δύο θαλάσσια κύματα
- (γεωγραφία) ο θαλάσσιος κόλπος
- (γεωγραφία) η κοιλάδα
ΑναφορέςΕπεξεργασία
- ↑ Beekes, Robert (Μπέκες, Ρόμπερτ) (2010). Etymological Dictionary of Greek. [Ετυμολογικό λεξικό της ελληνικής γλώσσας] (στα αγγλικά) με την αρωγή του Lucien van Beek. Leiden: Brill.
ΠηγέςΕπεξεργασία
- «κόλπος» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012.
- «κόλπος» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.