μονοκρατορία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	μονοκρατορία	οι	μονοκρατορίες
γενική	της	μονοκρατορίας	των	μονοκρατοριών
αιτιατική	τη	μονοκρατορία	τις	μονοκρατορίες
κλητική		μονοκρατορία		μονοκρατορίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μονοκρατορία < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

μονοκρατορία θηλυκό

• (πολιτική) η συγκέντρωση της απόλυτης εξουσίας σε έναν άνθρωπο ή οντότητα

  ※  Οι τάσεις εκμοντερνισμού και ευθυγράμμισης με την ευρωπαϊκή παιδεία της εποχής, που αναπτύσσονται στους κόλπους του φαναριωτισμού, δεν αισθάνονται να εκφράζονται πια μέσα από τη μονοκρατορία της κατεξοχήν έμμετρης μεταβυζαντινής γραμματολογίας μας, καθώς και μέσα από τις μορφολογικές επιβιώσεις που κυριαρχούν εν πολλοίς στο σύνολο ποιητικό έργο της εποχής αλλά και στα επιτεύγματα της κρητικής αναγέννησης.

  Άννα Ταμπάκη, Χειρόγραφες μεταφράσεις του διαφωτισμού; η πρόσληψη των δυτικοευρωπαϊκών λογοτεχνικών ειδών, Σύγκριση, τόμος 12, 2001, σελ. 18

Συγγενικά

• μονοκρατία
• αυτοκρατία

Μεταφράσεις

    μονοκρατορία

αγγλικά : monocracy (en)