Παράρτημα:Επίθετα και μετοχές (αρχαία ελληνικά)/3

Γλώσσα: Αρχαία ελληνικά » Παράρτημα:Γραμματική » Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

ευρετήριο καταλήξεων δευτερόκλιτα επίθετα :: τριτόκλιτα επίθετα δευτερόκλιτες μετοχές :: τριτόκλιτες μετοχές

για τους συντάκτες: όλα τα Πρότυπα κλίσης   και Module:grc-adj-decl/3 Επίσης, Παράρτημα:Ουσιαστικά 3κλιτα

Δείτε και το Παράρτημα:Επίθετα και μετοχές (νέα ελληνικά)

Τριτόκλιτα επίθετα και μετοχές

« Κατηγορία:Επίθετα κατά την κλίση (αρχαία ελληνικά) & ελληνιστική κοινή

« Κατηγορία:Μετοχές κατά την κλίση (αρχαία ελληνικά) & ελληνιστική κοινή

• αρσενικό & ουδέτερο: 3η κλίση (→ δείτε 3κλιτα ουσιαστικά)
• θηλυκό: 1η κλίση (→ δείτε  1κλιτα ουσιαστικά)

1. Πίνακες: Ευρετήριο καταλήξεων (αρσενικό-θηλυκό-ουδέτερο - γενικές) Όπου το θηλυκό είναι διαφορετικό από το αρσενικό, είναι πρωτόκλιτο.
Επίθετα: -ᾶς-ᾶσα-ᾶν -αντός-άσης #πᾶς -ας-αινα-αν -ανος-αίνης #μέλας -ας-ασα-αν -αντος-άσης #σύμπας -εις-εσσα-εν -εντος-εσσάσης #χαρίεις -ην-ην-εν -ενος #ἄρρην -ής-ής-ές -οῦς #συνεχής -ης-ης-ες -ους #μανιώδης -ης-ης-'_ες -ους #συνήθης, τὸ σύνηθες -ις-ις-ι -ιδος #εὔελπις -ις-ις-ι -ιτος #εὔχαρις -ίων-ίων-'_ιον -ίονος #βελτίων, τὸ βέλτιον -ους-ους-ουν -οδος #ταχύπους το #εὔνους, 2η κλίση -ους-ους-ουν -οντος #χαυλιόδους -ύς-εία-ύ -έος-είας #βαθύς -υς-εια-υ -εος-είας #θῆλυς, #ἥμισυς -υς-υς-υ -υος #εὔβοτρυς -υς-υς-υ -εος #δίπηχυς -ών-οῦσα-όν -όντος #ἑκών όπως μετοχές -ων-ουσα-ον -οντος #ἄκων όπως μετοχές -ων-ων-ον -ονος #σώφρων, #μείζων -ων-ων-'_ον -ονος #εὐδαίμων, τὸ εὔδαιμον. #βελτίων, τὸ βέλτιον -ωρ-ωρ-ορ -ορος #ἀπάτωρ	Μετοχές: -άς-άσα-άν -άντος-άσης #στάς -ας-ασα-αν -αντος-άσης #λύσας +σύμπας -είς-εῖσα-έν -έντος-είσης #λυθείς -ούς-οῦσα-όν -όντος-ούσης #διδούς -ύς-ῦσα-ύν -ύντος-ύσης #δεικνύς -ών-οῦσα-όν -όντος-ούσης #φυγών -ων-ουσα-ον -οντος-ούσης #λύων +ἄκων -ῶν-οῦσα-οῦν -ούντος-ούσης #ποιῶν, δηλῶν (ποιέω, δηλόω) -ῶν-ῶσα-ῶν -ώντος-ώσης #τιμῶν (τιμάω) -ώς-υῖα-ός -ότος-υίας #λελυκώς -ώς-ῶσα-ώς(ή -ός) -ῶτος-ώσης #τεθνεώς, ἑστώς
2. Πηγές

↑

Πίνακες κλίσης τριτόκλιτων επιθέτων

Φωνηεντόληκτα

βαθύς θῆλυς ἥμισυς

για τους συντάκτες: {{grc-κλίση-'βαθύς'}}

※ νέα ελληνικά #όπως «βαθύς»

οξύτονα επίθετα σε '-ύς, -εία, -ύ (-ύς, γενική -έος)

Κατηγορία:βαθύς • 15 λέξεις

γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο ↓ πτώσεις       ενικός       ονομαστική ὁ βαθῠ́ς ἡ βαθεῖᾰ τὸ βαθῠ́       γενική τοῦ βαθέος τῆς βαθείᾱς τοῦ βαθέος       δοτική τῷ (βαθέϊ) βαθεῖ τῇ βαθείᾳ τῷ (βαθέϊ) βαθεῖ     αιτιατική τὸν βαθῠ́ν τὴν βαθεῖᾰν τὸ βαθῠ́      κλητική ὦ! βαθῠ́ βαθεῖᾰ βαθῠ́ ↓ πτώσεις   πληθυντικός   ονομαστική οἱ (βαθέες) βαθεῖς αἱ βαθεῖαι τὰ βαθέᾰ       γενική τῶν βαθέων τῶν βαθειῶν τῶν βαθέων       δοτική τοῖς βαθέσῐ(ν) ταῖς βαθείαις τοῖς βαθέσῐ(ν)     αιτιατική τοὺς βαθεῖς τὰς βαθείᾱς τὰ βαθέᾰ      κλητική ὦ! (βαθέες) βαθεῖς βαθεῖαι βαθέᾰ     δυϊκός   ονομ-αιτ-κλ τὼ βαθέε (βαθεῖ) τὼ βαθείᾱ τὼ βαθέε (βαθεῖ)       γεν-δοτ τοῖν βαθέοιν τοῖν βαθείαιν τοῖν βαθέοιν Οι ασυναίρετοι τύποι όπως στο παράδειγμα του Smyth. Ο συνηρημένος δυϊκός, όπως στο σχολικό βιβλίο (Οικονόμου).

Είναι οξύτονα όπως ὁ βαθύς, ἡ βαθεῖα, τὸ βαθύ προπερισπώμενα όπως ὁ θῆλυς, ἡ θήλεια, τὸ θῆλυ προπαροξύτονα όπως ὁ ἥμισυς, ἡ ἡμίσεια, τὸ ἥμισυ

Παρατηρήσεις

• Τα αρσενικά και ουδέτερα είναι γενικά οξύτονα.
• Βαρύτονα είναι το θῆλυς και το ἥμισυς
• Είναι διπλόθεμα. με το θέμα σε -υ σχηματίζονται η ονομαστική, αιτιατική και κλητική αρσενικού και ουδετέρου, ενώ με το θέμα σε -ε οι υπόλοιπες πτώσεις και των τριών γενών
• Συναιρούν τον χαρακτήρα -ε με το ε ή ι της κατάληξης σε ει
• Η κλητική ενικού του αρσενικού σχηματίζεται ακατάληκτη
• Η αιτιατική πληθυντικού σχηματίζεται όμοια με την ονομαστική
• Το θηλυκό σχηματίζεται με την κατάληξη -jα: *βαθέjα→βαθεῖα

↑

εὔβοτρυς

για τους συντάκτες: {{grc-κλίση-'εύβοτρυς'}}

§ ουσιαστικά «πρέσβυς»

-υς-υς-υ Κατηγορία:εὔβοτρυς • 2 λέξεις  όπως ὁ εὔβοτρυς, ἡ εὔβοτρυς, τὸ εὔβοτρυ

→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο ↓ πτώσεις       ενικός       εὐβοτρυ- ονομαστική ὁ/ἡ εὔβοτρυς τὸ εὔβοτρυ       γενική τοῦ/τῆς εὐβότρυος τοῦ εὐβότρυος       δοτική τῷ/τῇ εὐβότρυϊ τῷ εὐβότρυϊ     αιτιατική τὸν/τὴν εὔβοτρυν τὸ εὔβοτρυ      κλητική ὦ! εὔβοτρυ εὔβοτρυ ↓ πτώσεις   πληθυντικός   ονομαστική οἱ/αἱ εὐβότρυες τὰ εὐβότρυᾰ       γενική τῶν εὐβοτρύων τῶν εὐβοτρύων       δοτική τοῖς/ταῖς εὔβοτρυσῐ(ν) τοῖς εὔβοτρυσι(ν)     αιτιατική τοὺς/τὰς εὐβότρῡς τὰ εὐβότρυα      κλητική ὦ! εὐβότρυες εὐβότρυα     δυϊκός   ονομ-αιτ-κλ τὼ εὐβότρυε τὼ εὐβότρυε       γεν-δοτ τοῖν εὐβοτρύοιν τοῖν εὐβοτρύοιν

Σύνθετο με το ουσιαστικό βότρυς, -υος. Έτσι κλίνονται και σύνθετα επίθετα με ουσιαστικό που κλίνεται κατά το #βότρυς ή έχει γενική -υος ἰχθύς -ιχθυς ὀφρύς σύνθετα με το -οφρυς δάκρυ σύνθετα με το -δακρυς Δείτε και άλλα #σύνθετα επίθετα όπως το #δίπηχυς-υς-υ, γενική -εως

↑

Οδοντικόληκτα με ντ

Οδοντικόληκτα με ντ στο θέμα:

πᾶς σύμπας

• #πᾶς και τα σύνθετά του #σύμπας: κλίνονται όπως η μετοχή #λύσας

• και όλες οι #μετοχές με γενική ενικού σε -ντος όπως #λύων, #λύσας, #ποιῶν, #τιμῶν, #φυγών

↑

χαρίεις

για τους συντάκτες: {{grc-κλίση-'χαρίεις'}}

οδοντικόληκτα παροξύτονα επίθετα με -ντ σε '-εις, -εσσα, εν

Κατηγορία:χαρίεις • 5 λέξεις  όπως ὁ χαρίεις, ἡ χαρίεσσα, τὸ χαρίεν όπως ὁ δαφνήεις, ἡ δαφνήεσσα, τὸ δαφνῆεν

γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο ↓ πτώσεις       ενικός       χᾰρῐεντ- χᾰρῐετ- ονομαστική ὁ χαρίεις ἡ χαρίεσσᾰ τὸ χαρίεν       γενική τοῦ χαρίεντος τῆς χαριέσσης τοῦ χαρίεντος       δοτική τῷ χαρίεντῐ τῇ χαριέσσῃ τῷ χαρίεντῐ     αιτιατική τὸν χαρίεντᾰ τὴν χαρίεσσᾰν τὸ χαρίεν      κλητική ὦ! χαρίεν χαρίεσσᾰ χαρίεν ↓ πτώσεις   πληθυντικός   ονομαστική οἱ χαρίεντες αἱ χαρίεσσαι τὰ χαρίεντᾰ       γενική τῶν χαριέντων τῶν χαριεσσῶν τῶν χαριέντων       δοτική τοῖς χαρίεσῐ(ν) ταῖς χαριέσσαις τοῖς χαριέσῐ(ν)     αιτιατική τοὺς χαρίεντᾰς τὰς χαριέσσᾱς τὰ χαρίεντᾰ      κλητική ὦ! χαρίεντες χαρίεσσαι χαρίεντᾰ     δυϊκός   ονομ-αιτ-κλ τὼ χαρίεντε τὼ χαριέσσᾱ τὼ χαρίεντε       γεν-δοτ τοῖν χαριέντοιν τοῖν χαριέσσαιν τοῖν χαριέντοιν

γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο ↓ πτώσεις       ενικός       δαφνηεντ- δαρφνηετ- ονομαστική ὁ δαφνήεις ἡ δαφνήεσσᾰ τὸ δαφνῆεν       γενική τοῦ δαφνήεντος τῆς δαφνηέσσης τοῦ δαφνήεντος       δοτική τῷ δαφνήεντῐ τῇ δαφνηέσσῃ τῷ δαφνήεντῐ     αιτιατική τὸν δαφνήεντᾰ τὴν δαφνήεσσᾰν τὸ δαφνῆεν      κλητική ὦ! δαφνῆεν δαφνήεσσᾰ δαφνῆεν ↓ πτώσεις   πληθυντικός   ονομαστική οἱ δαφνήεντες αἱ δαφνήεσσαι τὰ δαφνήεντᾰ       γενική τῶν δαφνηέντων τῶν δαφνηεσσῶν τῶν δαφνηέντων       δοτική τοῖς δαφνήεσῐ(ν) ταῖς δαφνηέσσαις τοῖς δαφνηέσῐ(ν)     αιτιατική τοὺς δαφνήεντᾰς τὰς δαφνηέσσᾱς τὰ δαφνήεντᾰ      κλητική ὦ! δαφνήεντες δαφνήεσσαι δαφνήεντᾰ     δυϊκός   ονομ-αιτ-κλ τὼ δαφνήεντε τὼ δαφνηέσσᾱ τὼ δαφνήεντε       γεν-δοτ τοῖν δαφνηέντοιν τοῖν δαφνηέσσαιν τοῖν δαφνηέντοιν

Παρατηρήσεις
Επίθετα σε -ίεις, -όεις, -ήεις με θέμα -...ντ- και αντιμεταχώρηση

• χαριεντ-ς > χαρίεις (όπως και παντ-ς > #πᾶς
• χαριεντ- > χαρίεν (ουδέτερο)
• χαριετ-σα > χαρίεσσα (θηλυκό) διαφορετικά η θηλυκή μετοχή #λυθείς, λυθεντ-jα > λυθεῖσα
• χαριετ-σι > χαρίεσι (δοτική αρσενικού, ουδετέρου)

Ιδιαιτερότητες:

• το φωνήεις και με συνηρημένους τύπους: φωνῆς, -ῆντος

δωρικοί τύποι 

• μερικές φορές -ᾶς, -ᾶντος < -άεις (-ᾱεις), -άεντος (-ᾱεντος), όπως φωνᾶντα.

ομηρικοί τύποι

• τῑμῆς & τῑμήεις τῑμῆντα & τμήεντα.

ΠΗΓΕΣ: Smyth, §299

↑

ἄκων όπως λύων

• Το επίθετο #ἄκων ακολουθεί την κλίση μετοχής όπως #λύων

Δείτε και τη μετοχή ἑκών

Οδοντικόληκτα με τ

• μετοχές με γενική ενικού -οτος, -ῶτος όπως #λελυκώς, #τεθνεώς

↑

Ενρινόληκτα

μέλας

για τους συντάκτες: {{grc-κλίση-'μέλας'}}

-ας-αινα-αν Κατηγορία:μέλας • 3 λέξεις  ὁ μέλας, ἡ μέλαινα, τὸ μέλαν

γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο ↓ πτώσεις       ενικός       μελᾰν- ονομαστική ὁ μέλᾱς ἡ μέλαινᾰ τὸ μέλᾰν       γενική τοῦ μέλᾰνος τῆς μελαίνης τοῦ μέλᾰνος       δοτική τῷ μέλᾰνῐ τῇ μελαίνῃ τῷ μέλᾰνῐ     αιτιατική τὸν μέλᾰνᾰ τὴν μέλαινᾰν τὸ μέλᾰν      κλητική ὦ! μέλᾰν μέλαινᾰ μέλᾰν ↓ πτώσεις   πληθυντικός   ονομαστική οἱ μέλᾰνες αἱ μέλαιναι τὰ μέλᾰνᾰ       γενική τῶν μελᾰ́νων τῶν μελαίνων τῶν μελᾰ́νων       δοτική τοῖς μέλᾰσῐ(ν) ταῖς μελαίναις τοῖς μέλᾰσῐ(ν)     αιτιατική τοὺς μέλᾰνᾰς τὰς μελαίνᾱς τὰ μέλᾰνᾰ      κλητική ὦ! μέλᾰνες μέλαιναι μέλᾰνᾰ     δυϊκός   ονομ-αιτ-κλ τὼ μέλᾰνε τὼ μελαίνᾱ τὼ μέλᾰνε       γεν-δοτ τοῖν μελᾰ́νοιν τοῖν μελαίναιν τοῖν μελᾰ́νοιν

↑

ἄρρην σώφρων εὐδαίμων

για τους συντάκτες: {{grc-κλίση-'σώφρων'}} {{grc-κλίση-'ευδαίμων'}}

※ ουσιαστικά #όπως «γείτων»

ενρινόληκτα (με ν στο θέμα) δικατάληκτα παροξύτονα επίθετα σε -ων, -ονος -ην, -ενος (για θέμα με ντ, δείτε #λύων-οντος, ἄκων )
που δεν μετακινούν τον τόνο στο ουδέτερο (Δείτε τους #κανόνες) -ων-ων-ον, -ονος Κατηγορία:σώφρων • 14 λέξεις  όπως ὁ σώφρων, ἡ σώφρων, τὸ σῶφρον -ην-ην-εν, -ενος Κατηγορία:ἄρρην • 1 λέξεις  όπως ὁ ἄρρην, ἡ ἄρρην, τὸ ἄρρεν	που μετακινούν τον τόνο στο ουδέτερο (Δείτε τους #κανόνες) -ων-ων-'_ον, -ονος Κατηγορία:εὐδαίμων • 5 λέξεις  όπως ὁ εὐδαίμων, ἡ εὐδαίμων, τὸ εὔδαιμoν
→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο ↓ πτώσεις       ενικός       σωφρον- ονομαστική ὁ/ἡ σώφρων τὸ σῶφρον       γενική τοῦ/τῆς σώφρονος τοῦ σώφρονος       δοτική τῷ/τῇ σώφρονῐ τῷ σώφρονῐ     αιτιατική τὸν/τὴν σώφρονᾰ τὸ σῶφρον      κλητική ὦ! σῶφρον σῶφρον ↓ πτώσεις   πληθυντικός   ονομαστική οἱ/αἱ σώφρονες τὰ σώφρονᾰ       γενική τῶν σωφρόνων τῶν σωφρόνων       δοτική τοῖς/ταῖς σώφροσῐ(ν) τοῖς σώφροσῐ(ν)     αιτιατική τοὺς/τὰς σώφρονᾰς τὰ σώφρονᾰ      κλητική ὦ! σώφρονες σώφρονᾰ     δυϊκός   ονομ-αιτ-κλ τὼ σώφρονε τὼ σώφρονε       γεν-δοτ τοῖν σωφρόνοιν τοῖν σωφρόνοιν	→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο ↓ πτώσεις       ενικός       εὐδαίμον- ονομαστική ὁ/ἡ εὐδαίμων τὸ εὔδαιμoν       γενική τοῦ/τῆς εὐδαίμονος τοῦ εὐδαίμονος       δοτική τῷ/τῇ εὐδαίμονῐ τῷ εὐδαίμονῐ     αιτιατική τὸν/τὴν εὐδαίμονᾰ τὸ εὔδαιμoν      κλητική ὦ! εὔδαιμoν εὔδαιμoν ↓ πτώσεις   πληθυντικός   ονομαστική οἱ/αἱ εὐδαίμονες τὰ εὐδαίμονᾰ       γενική τῶν εὐδαιμόνων τῶν εὐδαιμόνων       δοτική τοῖς/ταῖς εὐδαίμοσῐ(ν) τοῖς εὐδαίμοσῐ(ν)     αιτιατική τοὺς/τὰς εὐδαίμονᾰς τὰ εὐδαίμονᾰ      κλητική ὦ! εὐδαίμονες εὐδαίμονᾰ     δυϊκός   ονομ-αιτ-κλ τὼ εὐδαίμονε τὼ εὐδαίμονε       γεν-δοτ τοῖν εὐδαιμόνοιν τοῖν εὐδαιμόνοιν

ΚΑΝΟΝΕΣ: #σώφρων, #ἄρρην, #εὐδαίμων

• Θέματα: σωφρον- ἀρρεν- εὐδαιμον-
  • στην ονομαστική ενικού δεν υπάρχει κατάληξη - το βραχύ φωνήεν όμως, εκτείνεται και γίνεται μακρό

    σωφρον- + ∅ > σώφρων (ο > ω)

    ἀρρεν- + ∅ > ἄρρην (ε > η)

    εὐδαιμον- + ∅ > εὐδαίμων (ο > ω)

  • στην κλητική ενικού δεν υπάρχει κατάληξη: είναι ίδια με το θέμα

    ὦ σῶφρον, ὦ ἄρρεν, ὦ εὔδαιμον

• Μετακίνηση τόνου στο ουδέτερο και την κλητική: μόνο σε σύνθετα. Ο τόνος ανεβαίνει, όσο είναι δυνατόν, αλλά ποτέ πάνω από την τελευταία συλλαβή του πρώτου συνθετικού.

  μεγαλοπράγμων, μεγαλόπραγμον (δεν θα επιτρεπόταν ούτως ή άλλως *μεγάλοπραγμον λόγω του νόμου της τρισυλλαβίας

  παράφρων, παράφρον (και όχι *πάραφρον. ¨Οχι πριν από την τελευταία συλλαβή του πρώτου συνθετικού)

  εὐδαίμων, εὔδαιμον (ναι, ο τόνος, θέλει, και μπορεί να μετακινηθεί)

↑

μείζων βελτίων

για τους συντάκτες: {{grc-κλίση-'μείζων'}} {{grc-κλίση-'βελτίων'}}

ενρινόληκτα επίθετα συγκριτικού βαθμού σε -ων με επιπλέον τύπους
που δεν μετακινούν τον τόνο στο ουδέτερο -ων-ων-ον, -ονος Κατηγορία:μείζων • 3 λέξεις  όπως ὁ μείζων, ἡ μείζων, τὸ μεῖζον όπως ὁ πλέων, ἡ πλέων, τὸ πλέον	που μετακινούν τον τόνο στο ουδέτερο -ίων-ίων-'_ιον, -ίονος (τὸ βέλτιον) Κατηγορία:βελτίων • 3 λέξεις  όπως ὁ βελτίων, ἡ βελτίων, τὸ βέλτιον
→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο ↓ πτώσεις       ενικός       ονομαστική ὁ/ἡ μείζων τὸ μεῖζον       γενική τοῦ/τῆς μείζονος τοῦ μείζονος       δοτική τῷ/τῇ μείζονῐ τῷ μείζονῐ     αιτιατική τὸν/τὴν μείζονᾰ - μείζω τὸ μεῖζον      κλητική ὦ! μεῖζον μεῖζον ↓ πτώσεις   πληθυντικός   ονομαστική οἱ/αἱ μείζονες - μείζους τὰ μείζονᾰ - μείζω       γενική τῶν μειζόνων τῶν μειζόνων       δοτική τοῖς/ταῖς μείζοσῐ(ν) τοῖς μείζοσῐ(ν)     αιτιατική τοὺς/τὰς μείζονᾰς - μείζους τὰ μείζονᾰ - μείζω      κλητική ὦ! μείζονες - μείζους μείζονᾰ - μείζω     δυϊκός   ονομ-αιτ-κλ τὼ μείζονε τὼ μείζονε       γεν-δοτ τοῖν μειζόνοιν τοῖν μειζόνοιν	→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο ↓ πτώσεις       ενικός       εὐδαίμον- ονομαστική ὁ/ἡ βελτίων τὸ βέλτιον       γενική τοῦ/τῆς βελτίονος τοῦ βελτίονος       δοτική τῷ/τῇ βελτίονῐ τῷ βελτίονῐ     αιτιατική τὸν/τὴν βελτίονᾰ - βελτίω τὸ βέλτιον      κλητική ὦ! βέλτιον βέλτιον ↓ πτώσεις   πληθυντικός   ονομαστική οἱ/αἱ βελτίονες - βελτίους τὰ βελτίονᾰ - βελτίω       γενική τῶν βελτιόνων τῶν βελτιόνων       δοτική τοῖς/ταῖς βελτίoσῐ(ν) τοῖς βελτίoσῐ(ν)     αιτιατική τοὺς/τὰς βελτίονᾰς - βελτίους τὰ βελτίονᾰ - βελτίω      κλητική ὦ! βελτίονες - βελτίους βελτίονᾰ - βελτίω     δυϊκός   ονομ-αιτ-κλ τὼ βελτίονε τὼ βελτίονε       γεν-δοτ τοῖν βελτιόνοιν τοῖν βελτιόνοιν

↑

Υγρόληκτα

ἀπάτωρ

για τους συντάκτες: {{grc-κλίση-'σώφρων'}}

※ ουσιαστικά #όπως «κτήτωρ»

-ωρ-ωρ-ορ, -ορος Κατηγορία:ἀπάτωρ • 1 λέξεις  κλίνεται όπως το #σώφρων

→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο ↓ πτώσεις       ενικός       ἀπᾰτορ- ονομαστική ὁ/ἡ ἀπάτωρ τὸ ἀπάτορ       γενική τοῦ/τῆς ἀπάτορος τοῦ ἀπάτορος       δοτική τῷ/τῇ ἀπάτορῐ τῷ ἀπάτορῐ     αιτιατική τὸν/τὴν ἀπάτορᾰ τὸ ἀπάτορ      κλητική ὦ! ἀπάτορ ἀπάτορ ↓ πτώσεις   πληθυντικός   ονομαστική οἱ/αἱ ἀπάτορες τὰ ἀπάτορᾰ       γενική τῶν ἀπατόρων τῶν ἀπατόρων       δοτική τοῖς/ταῖς ἀπάτορσῐ(ν) τοῖς ἀπάτορσῐ(ν)     αιτιατική τοὺς/τὰς ἀπάτορᾰς τὰ ἀπάτορᾰ      κλητική ὦ! ἀπάτορες ἀπάτορᾰ     δυϊκός   ονομ-αιτ-κλ τὼ ἀπάτορε τὼ ἀπάτορε       γεν-δοτ τοῖν ἀπατόροιν τοῖν ἀπατόροιν Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.

Συνήθως τα συναντάμε ως ουσιαστικά. Θέμα: ἀπατορ- Οι κανόνες, όπως στο #σώφρων: στην ονομαστική ενικού δεν υπάρχει κατάληξη - το βραχύ φωνήεν όμως, εκτείνεται και γίνεται μακρό ἀπατορ- + ∅ > ἀπάτωρ (ο > ω) στην κλητική ενικού δεν υπάρχει κατάληξη: είναι ίδια με το θέμα ὦ ἀπάτορ Αυτά τα επίθετα σε -ωρ δεν μετακινούν τον τόνο όπως τα σύνθετα σε -ων (όπως #εὐδαίμων). Ούτε όταν είναι σύνθετα, ούτε όταν είναι απλά.

↑

Σιγμόληκτα

συνεχής

για τους συντάκτες: {{grc-κλίση-'συνεχής'}}

※ νέα ελληνικά #όπως «συνεχής»

σιγμόληκτα δικατάληκτα οξύτονα επίθετα σε '-ής, -ής, -ές με θέμα σε εσ-

-ής-ής-ές Κατηγορία:συνεχής • 78 λέξεις

→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο ↓ πτώσεις       ενικός       συνεχεσ- ονομαστική ὁ/ἡ συνεχής τὸ συνεχές       γενική τοῦ/τῆς συνεχοῦς τοῦ συνεχοῦς       δοτική τῷ/τῇ συνεχεῖ τῷ συνεχεῖ     αιτιατική τὸν/τὴν συνεχῆ τὸ συνεχές      κλητική ὦ! συνεχές συνεχές ↓ πτώσεις   πληθυντικός   ονομαστική οἱ/αἱ συνεχεῖς τὰ συνεχῆ       γενική τῶν συνεχῶν τῶν συνεχῶν       δοτική τοῖς/ταῖς συνεχέσῐ(ν) τοῖς συνεχέσῐ(ν)     αιτιατική τοὺς/τὰς συνεχεῖς τὰ συνεχῆ      κλητική ὦ! συνεχεῖς συνεχῆ     δυϊκός   ονομ-αιτ-κλ τὼ συνεχεῖ τὼ συνεχεῖ       γεν-δοτ τοῖν συνεχοῖν τοῖν συνεχοῖν

↑

μανιώδης συνήθης

για τους συντάκτες: {{grc-κλίση-'μανιώδης'}} {{grc-κλίση-'συνήθης'}}

※ νέα ελληνικά #όπως «μανιώδης» #όπως «πλήρης» #όπως «συνήθης»

σιγμόληκτα δικατάληκτα επίθετα σε '-ης, -ης, -ες με θέμα σε εσ-
Κλίση 'μανιώδης': συγκρίνετε τις γενικές πληθυντικούQ

• τῶν μανιώδων (διαφορετικά Παράρτημα:Επίθετα και μετοχές (νέα ελληνικά)#μανιώδηςστα νέα ελληνικά: των μανιωδών)
• τῶν πλήρων (όμοια στα νέα ελληνικά: των πλήρων)

-ης-ης-ες Κατηγορία:μανιώδης • 34 λέξεις  δεν ανεβάζουν τον τόνο στο ουδέτερο

-ης-ης-'_ες (τὸ σύνηθες) Κατηγορία:συνήθης • 13 λέξεις  ανεβάζουν τον τόνο στο ουδέτερο

→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο ↓ πτώσεις       ενικός       μανιωδεσ- ονομαστική ὁ/ἡ μανιώδης τὸ μανιῶδες       γενική τοῦ/τῆς μανιώδους τοῦ μανιώδους       δοτική τῷ/τῇ μανιώδει τῷ μανιώδει     αιτιατική τὸν/τὴν μανιώδη τὸ μανιῶδες      κλητική ὦ! μανιῶδες μανιῶδες ↓ πτώσεις   πληθυντικός   ονομαστική οἱ/αἱ μανιώδεις τὰ μανιώδη       γενική τῶν μανιώδων τῶν μανιώδων       δοτική τοῖς/ταῖς μανιώδεσῐ(ν) τοῖς μανιώδεσῐ(ν)     αιτιατική τοὺς/τὰς μανιώδεις τὰ μανιώδη      κλητική ὦ! μανιώδεις μανιώδη     δυϊκός   ονομ-αιτ-κλ τὼ μανιώδει τὼ μανιώδει       γεν-δοτ τοῖν μανιώδοιν τοῖν μανιώδοιν

→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο ↓ πτώσεις       ενικός       συνηθεσ- ονομαστική ὁ/ἡ συνήθης τὸ σύνηθες       γενική τοῦ/τῆς συνήθους τοῦ συνήθους       δοτική τῷ/τῇ συνήθει τῷ συνήθει     αιτιατική τὸν/τὴν συνήθη τὸ σύνηθες      κλητική ὦ! σύνηθες σύνηθες ↓ πτώσεις   πληθυντικός   ονομαστική οἱ/αἱ συνήθεις τὰ συνήθη       γενική τῶν συνήθων τῶν συνήθων       δοτική τοῖς/ταῖς συνήθεσῐ(ν) τοῖς συνήθεσῐ(ν)     αιτιατική τοὺς/τὰς συνήθεις τὰ συνήθη      κλητική ὦ! συνήθεις συνήθη     δυϊκός   ονομ-αιτ-κλ τὼ συνήθει τὼ συνήθει       γεν-δοτ τοῖν συνήθοιν τοῖν συνήθοιν

↑

Σύνθετα

Σύνθετα επίθετα που κλίνονται κατά το δεύτερο συνθετικό τους
επίθετο	α-θ-ο	γενική	Κατηγορία	ουσιαστικό
#εὔβοτρυς	-υς-υς-υ	-υος	Κατηγορία:εὔβοτρυς • 2 λέξεις	+#βότρυς, -ιχθυς, -οφρυς, -δακρυς
εὔχαρις	-ις-ις-ι	-ιτος	Κατηγορία:εὔχαρις • 1 λέξεις	+χάρις κατά το #τάπης
εὔελπις	-ις-ις-ι	-ιδος	Κατηγορία:εὔελπις • 1 λέξεις	+ἐλπίς κατά το #πατρίς
δίπηχυς	-υς-υς-υ	-εος	Κατηγορία:δίπηχυς • 1 λέξεις	+#πῆχυς κστά το πρέσβυς
ταχύπους	-ους-ους-ουν	-ποδος	Κατηγορία:ταχύπους • 10 λέξεις	+#πούς
χαυλιόδους	-ους-ους-ουν	-δοντος	Κατηγορία:χαυλιόδους • 1 λέξεις	+#ὀδούς. Δείτε και τα σύνθετα ουσιαστικά όπως 'κυνόδους', όπου η πλειοψηφία τους είναι κοινού γένους και έχουν λειτουργία διγενούς μονοκατάληκτου επιθέτου.
επίσης, από τη 2η κλίση#εὔνους-ους-ουν	-ους-ους-ουν	-ου	από τη 2η κλίση: Κατηγορία:εὔνους • 16 λέξεις	+κατά το #πλοῦς (δευτερόκλιτο) πλοῦς -πλοος/-πλους, όπως και νοῦς -νοος/-νους, ῥοῦς -ροος/-ρους, χρόος -χροος/-χρους

Επίσης, Κατηγορία:Επίθετα διγενή μονοκατάληκτα (αρχαία ελληνικά): ουσιαστικά κοινού γένους σε επιθετική λειτουργία.

↑

Τριτόκλιτες μετοχές

↑

λύων

για τους συντάκτες: {{grc-κλίση-'λύων'}}

※ νέα ελληνικά #όπως «τρέχων»

• Απαραίτητος ο προσδιορισμός προσωδίας δίχρονης παραλήγουσας για τον τονισμό του ουδέτερου (τὸ λῦον με λῡ-)
• Έτσι κλίνονται και μετοχές ασυναίρετες σε -άω, -έω, -όω όπως το βριάων

Μετοχές:λύων • 11 λέξεις  λύων, λύουσα, λῦον (τοῦ λύοντος) μετοχή ενεργητικού ενεστώτα

Κατηγορία:ἄκων • 1 λέξεις  Επίθετο που κλίνεται όπως το 'λύων'.

γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο ↓ πτώσεις       ενικός       ονομαστική ὁ λύων ἡ λύουσᾰ τὸ λῦον       γενική τοῦ λύοντος τῆς λυούσης τοῦ λύοντος       δοτική τῷ λύοντῐ τῇ λυούσῃ τῷ λύοντῐ     αιτιατική τὸν λύοντᾰ τὴν λύουσᾰν τὸ λῦον      κλητική ὦ! λύων λύουσᾰ λῦον ↓ πτώσεις   πληθυντικός   ονομαστική οἱ λύοντες αἱ λύουσαι τὰ λύοντᾰ       γενική τῶν λυόντων τῶν λυουσῶν τῶν λυόντων       δοτική τοῖς λύουσῐ(ν) ταῖς λυούσαις τοῖς λύουσῐ(ν)     αιτιατική τοὺς λύοντᾰς τὰς λυούσᾱς τὰ λύοντᾰ      κλητική ὦ! λύοντες λύουσαι λύοντᾰ     δυϊκός   ονομ-αιτ-κλ τὼ λύοντε τὼ λυούσᾱ τὼ λύοντε       γεν-δοτ τοῖν λυόντοιν τοῖν λυούσαιν τοῖν λυόντοιν Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι μακρό.

γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο ↓ πτώσεις       ενικός       ονομαστική ὁ ἄκων ἡ ἄκουσᾰ τὸ ἆκον       γενική τοῦ ἄκοντος τῆς ἀκούσης τοῦ ἄκοντος       δοτική τῷ ἄκοντῐ τῇ ἀκούσῃ τῷ ἄκοντῐ     αιτιατική τὸν ἄκοντᾰ τὴν ἄκουσᾰν τὸ ἆκον      κλητική ὦ! ἄκων* & ἆκον ἄκουσᾰ ἆκον ↓ πτώσεις   πληθυντικός   ονομαστική οἱ ἄκοντες αἱ ἄκουσαι τὰ ἄκοντᾰ       γενική τῶν ἀκόντων τῶν ἀκουσῶν τῶν ἀκόντων       δοτική τοῖς ἄκουσῐ(ν) ταῖς ἀκούσαις τοῖς ἄκουσῐ(ν)     αιτιατική τοὺς ἄκοντᾰς τὰς ἀκούσᾱς τὰ ἄκοντᾰ      κλητική ὦ! ἄκοντες ἄκουσαι ἄκοντᾰ     δυϊκός   ονομ-αιτ-κλ τὼ ἄκοντε τὼ ἀκούσᾱ τὼ ἄκοντε       γεν-δοτ τοῖν ἀκόντοιν τοῖν ἀκούσαιν τοῖν ἀκόντοιν * Κατά τη Γραμματική του Smyth (§.305b) και του του Σταματάκου (§.58) το ἄκων κλίνεται όπως οι μετοχές με την κλητική ενικού του αρσενικού όπως η ονομαστική. Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι μακρό. (Η κλητική ενικού ίδια με την ονομαστική όπως συμβαίνει στις μετοχές (ἄκων) κατά ορισμένες Γραμματικές και όχι όπως θα συνέβαινε στα επίθετα (ἆκον)

↑

λύσας

για τους συντάκτες: {{grc-κλίση-'λύσας'}}

※ νέα ελληνικά #όπως «λήξας» #όπως «σύμπας»

• απαραίτητος ο προσδιορισμός προσωδίας δίχρονης παραλήγουσας για τον τονισμό του ουδέτερου (τὸ λῦσαν με λῡ-)

Μετοχές:λύσας • 20 λέξεις  λύσας, λύσασα, λῦσαν (τοῦ λύσαντος) μετοχή ενεργητικού αορίστου

Κατηγορία:σύμπας • 4 λέξεις  Επίθετο που κλίνεται όπως το 'λύσας' Τα σύνθετα του πᾶς, πᾶσα, πᾶν

γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο ↓ πτώσεις       ενικός       ονομαστική ὁ λύσᾱς ἡ λύσᾱσᾰ τὸ λῦσᾰν       γενική τοῦ λύσᾰντος τῆς λυσᾱ́σης τοῦ λύσᾰντος       δοτική τῷ λύσᾰντῐ τῇ λυσᾱ́σῃ τῷ λύσᾰντῐ     αιτιατική τὸν λύσᾰντᾰ τὴν λύσᾱσᾰν τὸ λῦσᾰν      κλητική ὦ! λύσᾱς λύσᾱσᾰ λῦσᾰν ↓ πτώσεις   πληθυντικός   ονομαστική οἱ λύσᾰντες αἱ λύσᾱσαι τὰ λύσᾰντᾰ       γενική τῶν λυσᾰ́ντων τῶν λυσᾱσῶν τῶν λυσᾰ́ντων       δοτική τοῖς λύσᾱσῐ(ν) ταῖς λυσᾱ́σαις τοῖς λύσᾱσῐ(ν)     αιτιατική τοὺς λύσᾰντᾰς τὰς λυσᾱ́σᾱς τὰ λύσᾰντᾰ      κλητική ὦ! λύσᾰντες λύσᾱσαι λύσᾰντᾰ     δυϊκός   ονομ-αιτ-κλ τὼ λύσᾰντε τὼ λυσᾱ́σᾱ τὼ λύσᾰντε       γεν-δοτ τοῖν λύσᾰ́ντοιν τοῖν λυσᾱ́σαιν τοῖν λυσᾰ́ντοιν Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι μακρό.

γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο ↓ πτώσεις       ενικός       ονομαστική ὁ σύμπᾱς ἡ σύμπᾱσᾰ τὸ σύμπᾰν       γενική τοῦ σύμπᾰντος τῆς συμπᾱ́σης τοῦ σύμπᾰντος       δοτική τῷ σύμπᾰντῐ τῇ συμπᾱ́σῃ τῷ σύμπᾰντῐ     αιτιατική τὸν σύμπᾰντᾰ τὴν σύμπᾱσᾰν τὸ σύμπᾰν      κλητική ὦ! σύμπᾱς σύμπᾱσᾰ σύμπᾰν ↓ πτώσεις   πληθυντικός   ονομαστική οἱ σύμπᾰντες αἱ σύμπᾱσαι τὰ σύμπᾰντᾰ       γενική τῶν συμπᾰ́ντων τῶν συμπᾱσῶν τῶν συμπᾰ́ντων       δοτική τοῖς σύμπᾱσῐ(ν) ταῖς συμπᾱ́σαις τοῖς σύμπᾱσῐ(ν)     αιτιατική τοὺς σύμπᾰντᾰς τὰς συμπᾱ́σᾱς τὰ σύμπᾰντᾰ      κλητική ὦ! σύμπᾰντες σύμπᾱσαι σύμπᾰντᾰ     δυϊκός   ονομ-αιτ-κλ τὼ σύμπᾰντε τὼ συμπᾱ́σᾱ τὼ σύμπᾰντε       γεν-δοτ τοῖν σύμπᾰ́ντοιν τοῖν συμπᾱ́σαιν τοῖν συμπᾰ́ντοιν Κλίνεται κατά τη μετοχή «λύσας». Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.

↑

λυθείς

για τους συντάκτες: {{grc-κλίση-'λυθείς'}}

※ νέα ελληνικά #όπως «πληγείς»

Μετοχές:λυθείς • 16 λέξεις  λυθείς, λυθεῖσα, λυθέν (τοῦ λυθένοτς) μετοχή παθητικού αορίστου

γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο ↓ πτώσεις       ενικός       ονομαστική ὁ λυθείς ἡ λυθεῖσᾰ τὸ λυθέν       γενική τοῦ λυθέντος τῆς λυθείσης τοῦ λυθέντος       δοτική τῷ λυθέντῐ τῇ λυθείσῃ τῷ λυθέντῐ     αιτιατική τὸν λυθέντᾰ τὴν λυθεῖσᾰν τὸ λυθέν      κλητική ὦ! λυθείς λυθεῖσᾰ λυθέν ↓ πτώσεις   πληθυντικός   ονομαστική οἱ λυθέντες αἱ λυθεῖσαι τὰ λυθέντᾰ       γενική τῶν λυθέντων τῶν λυθεισῶν τῶν λυθέντων       δοτική τοῖς λυθεῖσῐ(ν) ταῖς λυθείσαις τοῖς λυθεῖσῐ(ν)     αιτιατική τοὺς λυθέντᾰς τὰς λυθείσᾱς τὰ λυθέντᾰ      κλητική ὦ! λυθέντες λυθεῖσαι λυθέντᾰ     δυϊκός   ονομ-αιτ-κλ τὼ λυθέντε τὼ λυθείσᾱ τὼ λυθέντε       γεν-δοτ τοῖν λυθέντοιν τοῖν λυθείσαιν τοῖν λυθέντοιν

↑

λελυκώς τεθνεώς

για τους συντάκτες: {{grc-κλίση-'λελυκώς'}} {{grc-κλίση-'τεθνεώς'}}

Μετοχές:λελυκώς • 13 λέξεις  λελυκώς, λελυκυῖa, λελυκός (τοῦ λελυκότος) μετοχή ενεργητικού παρακειμένου του λύω	Μετοχές:τεθνεώς • 6 λέξεις  τεθνεώς, τεθνεώσα, τεθνεώς/ός (τοῦ τεθνεώτος) ενεργητικού παρακειμένου του θνῄσκω
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο ↓ πτώσεις       ενικός       ονομαστική ὁ λελυκώς ἡ λελυκυῖᾰ τὸ λελυκός       γενική τοῦ λελυκότος τῆς λελυκυίᾱς τοῦ λελυκότος       δοτική τῷ λελυκότῐ τῇ λελυκυίᾳ τῷ λελυκότῐ     αιτιατική τὸν λελυκότᾰ τὴν λελυκυῖᾰν τὸ λελυκός      κλητική ὦ! λελυκώς λελυκυῖᾰ λελυκός ↓ πτώσεις   πληθυντικός   ονομαστική οἱ λελυκότες αἱ λελυκυῖαι τὰ λελυκότᾰ       γενική τῶν λελυκότων τῶν λελυκυιῶν τῶν λελυκότων       δοτική τοῖς λελυκόσῐ(ν) ταῖς λελυκυίαις τοῖς λελυκόσῐ(ν)     αιτιατική τοὺς λελυκότᾰς τὰς λελυκυίᾱς τὰ λελυκότᾰ      κλητική ὦ! λελυκότες λελυκυῖαι λελυκότᾰ     δυϊκός   ονομ-αιτ-κλ τὼ λελυκότε τὼ λελυκυίᾱ τὼ λελυκότε       γεν-δοτ τοῖν λελυκότοιν τοῖν λελυκυίαιν τοῖν λελυκότοιν	γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο ↓ πτώσεις       ενικός       ονομαστική ὁ τεθνεώς ἡ τεθνεῶσᾰ τὸ τεθνεώς (τεθνεός)       γενική τοῦ τεθνεῶτος τῆς τεθνεώσης τοῦ τεθνεῶτος       δοτική τῷ τεθνεῶτῐ τῇ τεθνεώσῃ τῷ τεθνεῶτῐ     αιτιατική τὸν τεθνεῶτᾰ τὴν τεθνεῶσᾰν τὸ τεθνεώς (τεθνεός)      κλητική ὦ! τεθνεώς τεθνεῶσᾰ τεθνεώς (τεθνεός) ↓ πτώσεις   πληθυντικός   ονομαστική οἱ τεθνεῶτες αἱ τεθνεῶσαι τὰ τεθνεῶτᾰ       γενική τῶν τεθνεώτων τῶν τεθνεωσῶν τῶν τεθνεώτων       δοτική τοῖς τεθνεῶσῐ(ν) ταῖς τεθνεώσαις τοῖς τεθνεῶσῐ(ν)     αιτιατική τοὺς τεθνεῶτᾰς τὰς τεθνεώσᾱς τὰ τεθνεῶτᾰ      κλητική ὦ! τεθνεῶτες τεθνεῶσαι τεθνεῶτᾰ     δυϊκός   ονομ-αιτ-κλ τὼ τεθνεῶτε τὼ τεθνεώσᾱ τὼ τεθνεῶτε       γεν-δοτ τοῖν τεθνεώτοιν τοῖν τεθνεώσαιν τοῖν τεθνεώτοιν
θέματα αρσενικό: λελυκωσ-, λελυκοτ- 3η κλίση θηλυκό: λελυκυσ- 2η κλίση ουδέτερο: λελυκοσ-, λελυκοτ- 3η κλίση	Δείτε και το ἑστώς με διαλεκτικούς τύπους.

↑

ποιῶν τιμῶν

για τους συντάκτες: {{grc-κλίση-'ποιών'}} {{grc-κλίση-'τιμών'}}

• Συνηρημένες μετοχές ενεργητικού ενεστώτα συνηρημένων ρημάτων σε -έω ή -όω ή άω
• Αν μαρτυρούνται ασυναίρετες, αυτές κλίνονται κανονικά κατά το #λύων με καταλήξεις -ων, -ουσα, -ον όπως το βριάων

※ νέα ελληνικά #όπως «μειοψηφών» #όπως «κυβερνών»

Μετοχές:ποιῶν • 11 λέξεις  ποιῶν, ποιοῦσα, ποιοῦν (τοῦ ποιούντος) συνηρημένη μετοχή ενεργητικού ενεστώτα του ποιέω δηλῶν, δηλοῦσα, δηλοῦν (τοῦ δηλούντος) συνηρημένη μετοχή ενεργητικού ενεστώτα του δηλόω

Μετοχές:τιμῶν • 7 λέξεις  τιμῶν, τιμῶσα, τιμῶν (τοῦ τιμώντος) συνηρημένη μετοχή ενεργητικού ενεστώτα του τιμάω

γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο ↓ πτώσεις       ενικός       ονομαστική ὁ ποιῶν ἡ ποιοῦσᾰ τὸ ποιοῦν       γενική τοῦ ποιοῦντος τῆς ποιούσης τοῦ ποιοῦντος       δοτική τῷ ποιοῦντῐ τῇ ποιούσῃ τῷ ποιοῦντῐ     αιτιατική τὸν ποιοῦντᾰ τὴν ποιοῦσᾰν τὸ ποιοῦν      κλητική ὦ! ποιῶν ποιοῦσᾰ ποιοῦν ↓ πτώσεις   πληθυντικός   ονομαστική οἱ ποιοῦντες αἱ ποιοῦσαι τὰ ποιοῦντᾰ       γενική τῶν ποιούντων τῶν ποιουσῶν τῶν ποιούντων       δοτική τοῖς ποιοῦσῐ(ν) ταῖς ποιούσαις τοῖς ποιοῦσῐ(ν)     αιτιατική τοὺς ποιοῦντᾰς τὰς ποιούσᾱς τὰ ποιοῦντᾰ      κλητική ὦ! ποιοῦντες ποιοῦσαι ποιοῦντᾰ     δυϊκός   ονομ-αιτ-κλ τὼ ποιοῦντε τὼ ποιούσᾱ τὼ ποιοῦντε       γεν-δοτ τοῖν ποιούντοιν τοῖν ποιούσαιν τοῖν ποιούντοιν

γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο ↓ πτώσεις       ενικός       ονομαστική ὁ τιμῶν ἡ τιμῶσᾰ τὸ τιμῶν       γενική τοῦ τιμῶντος τῆς τιμώσης τοῦ τιμῶντος       δοτική τῷ τιμῶντῐ τῇ τιμώσῃ τῷ τιμῶντῐ     αιτιατική τὸν τιμῶντᾰ τὴν τιμῶσᾰν τὸ τιμῶν      κλητική ὦ! τιμῶν τιμῶσᾰ τιμῶν ↓ πτώσεις   πληθυντικός   ονομαστική οἱ τιμῶντες αἱ τιμῶσαι τὰ τιμῶντᾰ       γενική τῶν τιμώντων τῶν τιμωσῶν τῶν τιμώντων       δοτική τοῖς τιμῶσῐ(ν) ταῖς τιμώσαις τοῖς τιμῶσῐ(ν)     αιτιατική τοὺς τιμῶντᾰς τὰς τιμώσᾱς τὰ τιμῶντᾰ      κλητική ὦ! τιμῶντες τιμῶσαι τιμῶντᾰ     δυϊκός   ονομ-αιτ-κλ τὼ τιμῶντε τὼ τιμώσᾱ τὼ τιμῶντε       γεν-δοτ τοῖν τιμώντοιν τοῖν τιμώσαιν τοῖν τιμώντοιν

↑

δεικνύς διδούς

για τους συντάκτες: {{grc-κλίση-'δεικνύς'}} {{grc-κλίση-'διδούς'}}

Μετοχές:δεικνύς • 1 λέξεις  δεικνύς, δεικνῦσα, δεικνύν (τοῦ δεικνύντος) μετοχή ενεργητικού ενεστώτα του δείκνυμι

Μετοχές:διδούς • 1 λέξεις  διδούς, διδοῦσα, διδόν (τοῦ διδόντος) μετοχή ενεργητικού ενεστώτα του δίδωμι

γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο ↓ πτώσεις       ενικός       ονομαστική ὁ δεικνῡ́ς ἡ δεικνῦσᾰ τὸ δεικνῠ́ν       γενική τοῦ δεικνῠ́ντος τῆς δεικνῡ́σης τοῦ δεικνῠ́ντος       δοτική τῷ δεικνῠ́ντῐ τῇ δεικνῡ́σῃ τῷ δεικνῠ́ντῐ     αιτιατική τὸν δεικνῠ́ντᾰ τὴν δεικνύσᾰν τὸ δεικνῠ́ν      κλητική ὦ! δεικνῡ́ς δεικνῦσᾰ δεικνῠ́ν ↓ πτώσεις   πληθυντικός   ονομαστική οἱ δεικνῠ́ντες αἱ δεικνῦσαι τὰ δεικνῠ́ντᾰ       γενική τῶν δεικνῠ́ντων τῶν δεικνῡσῶν τῶν δεικνῠ́ντων       δοτική τοῖς δεικνῦσῐ(ν) ταῖς δεικνῡ́σαις τοῖς δεικνῦσῐ(ν)     αιτιατική τοὺς δεικνῠ́ντᾰς τὰς δεικνῡ́σᾱς τὰ δεικνῠ́ντᾰ      κλητική ὦ! δεικνῠ́ντες δεικνῦσαι δεικνῠ́ντᾰ     δυϊκός   ονομ-αιτ-κλ τὼ δεικνῠ́ντε τὼ δεικνῡ́σᾱ τὼ δεικνῠ́ντε       γεν-δοτ τοῖν δεικνῠ́ντοιν τοῖν δεικνῡ́σαιν τοῖν δεικνῠ́ντοιν

γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο ↓ πτώσεις       ενικός       ονομαστική ὁ διδούς ἡ διδοῦσᾰ τὸ διδόν       γενική τοῦ διδόντος τῆς διδούσης τοῦ διδόντος       δοτική τῷ διδόντῐ τῇ διδούσῃ τῷ διδόντῐ     αιτιατική τὸν διδόντᾰ τὴν διδούσᾰν τὸ διδόν      κλητική ὦ! διδούς διδοῦσᾰ διδόν ↓ πτώσεις   πληθυντικός   ονομαστική οἱ διδόντες αἱ διδοῦσαι τὰ διδόντᾰ       γενική τῶν διδόντων τῶν διδουσῶν τῶν διδόντων       δοτική τοῖς διδοῦσῐ(ν) ταῖς διδούσαις τοῖς διδοῦσῐ(ν)     αιτιατική τοὺς διδόντᾰς τὰς διδούσᾱς τὰ διδόντᾰ      κλητική ὦ! διδόντες διδοῦσαι διδόντᾰ     δυϊκός   ονομ-αιτ-κλ τὼ διδόντε τὼ διδούσᾱ τὼ διδόντε       γεν-δοτ τοῖν διδόντοιν τοῖν διδούσαιν τοῖν διδόντοιν

↑

στάς φυγών

για τους συντάκτες: {{grc-κλίση-'στας'}} {{grc-κλίση-'φυγών'}}

Μετοχές:στάς • 3 λέξεις  στάς, στᾶσα, στάν (τοῦ στάντος) μετοχή ενεργητικού αορίστου του ἵστημι

Μετοχές:φυγών • 11 λέξεις  φυγών, φυγοῦσα, φυγόν (τοῦ φυγόντος) μετοχή ενεργητικού αορίστου του φεύγω

γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο ↓ πτώσεις       ενικός       ονομαστική ὁ στᾱ́ς ἡ στᾶσᾰ τὸ στᾰ́ν       γενική τοῦ στᾰ́ντος τῆς στᾱ́σης τοῦ στᾰ́ντος       δοτική τῷ στᾰ́ντῐ τῇ στᾱ́σῃ τῷ στᾰ́ντῐ     αιτιατική τὸν στᾰ́ντᾰ τὴν στᾶσᾰν τὸ στᾰ́ν      κλητική ὦ! στᾱ́ς στᾶσᾰ στᾰ́ν ↓ πτώσεις   πληθυντικός   ονομαστική οἱ στᾰ́ντες αἱ στᾶσαι τὰ στᾰ́ντᾰ       γενική τῶν στᾰ́ντων τῶν στᾱσῶν τῶν στᾰ́ντων       δοτική τοῖς στᾶσῐ(ν) ταῖς στᾱ́σαις τοῖς στᾶσῐ(ν)     αιτιατική τοὺς στᾰ́ντᾰς τὰς στᾱ́σᾱς τὰ στᾰ́ντᾰ      κλητική ὦ! στᾰ́ντες στᾶσαι στᾰ́ντᾰ     δυϊκός   ονομ-αιτ-κλ τὼ στᾰ́ντε τὼ στᾱ́σᾱ τὼ στᾰ́ντε       γεν-δοτ τοῖν στᾰ́ντοιν τοῖν στᾱ́σαιν τοῖν στᾰ́ντοιν -ντ χαρακτήρας όπως 3κλιτα ουσιαστικά -άς, -άντος ἱμάς, ἀνδριάς

γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο ↓ πτώσεις       ενικός       ονομαστική ὁ φυγών ἡ φυγοῦσᾰ τὸ φυγόν       γενική τοῦ φυγόντος τῆς φυγούσης τοῦ φυγόντος       δοτική τῷ φυγόντῐ τῇ φυγούσῃ τῷ φυγόντῐ     αιτιατική τὸν φυγόντᾰ τὴν φυγούσᾰν τὸ φυγόν      κλητική ὦ! φυγών φυγοῦσᾰ φυγόν ↓ πτώσεις   πληθυντικός   ονομαστική οἱ φυγόντες αἱ φυγοῦσαι τὰ φυγόντᾰ       γενική τῶν φυγόντων τῶν φυγουσῶν τῶν φυγόντων       δοτική τοῖς φυγοῦσῐ(ν) ταῖς φυγούσαις τοῖς φυγοῦσῐ(ν)     αιτιατική τοὺς φυγόντᾰς τὰς φυγούσᾱς τὰ φυγόντᾰ      κλητική ὦ! φυγόντες φυγοῦσαι φυγόντᾰ     δυϊκός   ονομ-αιτ-κλ τὼ φυγόντε τὼ φυγούσᾱ τὼ φυγόντε       γεν-δοτ τοῖν φυγόντοιν τοῖν φυγούσαιν τοῖν φυγόντοιν

↑

---