στάς

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	στᾱ́ς	ἡ	στᾶσᾰ	τὸ	στᾰ́ν
γενική	τοῦ	στᾰ́ντος	τῆς	στᾱ́σης	τοῦ	στᾰ́ντος
δοτική	τῷ	στᾰ́ντῐ	τῇ	στᾱ́σῃ	τῷ	στᾰ́ντῐ
αιτιατική	τὸν	στᾰ́ντᾰ	τὴν	στᾶσᾰν	τὸ	στᾰ́ν
κλητική ὦ!		στᾱ́ς		στᾶσᾰ		στᾰ́ν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	στᾰ́ντες	αἱ	στᾶσαι	τὰ	στᾰ́ντᾰ
γενική	τῶν	στᾰ́ντων	τῶν	στᾱσῶν	τῶν	στᾰ́ντων
δοτική	τοῖς	στᾶσῐ(ν)	ταῖς	στᾱ́σαις	τοῖς	στᾶσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς	στᾰ́ντᾰς	τὰς	στᾱ́σᾱς	τὰ	στᾰ́ντᾰ
κλητική ὦ!		στᾰ́ντες		στᾶσαι		στᾰ́ντᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	στᾰ́ντε	τὼ	στᾱ́σᾱ	τὼ	στᾰ́ντε
γεν-δοτ	τοῖν	στᾰ́ντοιν	τοῖν	στᾱ́σαιν	τοῖν	στᾰ́ντοιν
3η&1η κλίση, Κατηγορία 'στάς' όπως «στάς» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Μετοχή

στάς, στᾶσα, στάν

• μετοχή ενεργητικού αορίστου (ἔστην) του ρήματος ἵστημι