τιμῶν

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	τιμῶν	ἡ	τιμῶσᾰ	τὸ	τιμῶν
γενική	τοῦ	τιμῶντος	τῆς	τιμώσης	τοῦ	τιμῶντος
δοτική	τῷ	τιμῶντῐ	τῇ	τιμώσῃ	τῷ	τιμῶντῐ
αιτιατική	τὸν	τιμῶντᾰ	τὴν	τιμῶσᾰν	τὸ	τιμῶν
κλητική ὦ!		τιμῶν		τιμῶσᾰ		τιμῶν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	τιμῶντες	αἱ	τιμῶσαι	τὰ	τιμῶντᾰ
γενική	τῶν	τιμώντων	τῶν	τιμωσῶν	τῶν	τιμώντων
δοτική	τοῖς	τιμῶσῐ(ν)	ταῖς	τιμώσαις	τοῖς	τιμῶσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς	τιμῶντᾰς	τὰς	τιμώσᾱς	τὰ	τιμῶντᾰ
κλητική ὦ!		τιμῶντες		τιμῶσαι		τιμῶντᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	τιμῶντε	τὼ	τιμώσᾱ	τὼ	τιμῶντε
γεν-δοτ	τοῖν	τιμώντοιν	τοῖν	τιμώσαιν	τοῖν	τιμώντοιν
3η&1η κλίση, Κατηγορία 'τιμῶν' όπως «τιμῶν» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Μετοχή

τιμῶν, -ῶσα, -ῶν

• συνηρημένη μετοχή ενεργητικού ενεστώτα του ρήματος τιμῶ του τιμάω

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

τιμῶν θηλυκό

• γενική πληθυντικού του τιμή