δίδωμι

Αρχαία ελληνικά (grc)

Αρχικοί χρόνοι	Φωνή Eνεργητική	Φωνή Μέση & Παθητική
Ενεστώτας	δίδωμι	δίδομαι
Παρατατικός	ἐδίδουν	ἐδιδόμην
Μέλλοντας	δώσω	δώσομαι & δοθήσομαι
Αόριστος	ἔδωκα	ἐδόμην & ἐδόθην
Παρακείμενος	δέδωκα	δέδομαι
Υπερσυντέλικος	ἐδεδώκειν	ἐδεδόμην
Συντελ.Μέλλ.	δεδωκώς ἔσομαι	δεδομένος ἔσομαι

Ετυμολογία

δίδωμι < ινδοευρωπαϊκή ρίζα *dédeh₃- < *deh₃- (δίνω)

Ρήμα

δίδωμι

1. δίνω, παραδίδω
2. δωρίζω, χαρίζω
3. προσφέρω
4. παραχωρώ
5. επιτρέπω
6. αφιερώνω

Παράγωγες λέξεις

• δόσις
• δοτός

Σύνθετα

• ἀναδίδωμι
• ἀνταποδίδωμι
• ἀντενδίδωμι
• ἀντιδίδωμι
• ἀντιπαραδίδωμι
• ἀπεκδίδωμι
• ἀποδίδωμι
• διαδίδωμι
• διαπαραδίδωμι
• διεκδίδωμι
• ἐκδίδωμι
• ἐνδίδωμι
• ἐπαναδίδωμι
• ἐπαποδίδωμι
• ἐπεκδίδωμι
• ἐπενδίδωμι
• ἐπιδίδωμι
• ἐπισυνδίδωμι
• εἰσαποδίδωμι
• εἰσδίδωμι
• καταδίδωμι
• καταπροδίδωμι
• μεταδίδωμι
• μεταπαραδίδωμι
• μετεκδίδωμι
• παραδίδωμι
• παρεκδίδωμι
• παρενδίδωμι
• περιδίδωμι
• ποτιδίδωμι
• προαναδίδωμι
• προαποδίδωμι
• προδίδωμι
• προδιαδίδωμι
• προεκδίδωμι
• προενδίδωμι
• προπαραδίδωμι
• προσαναδίδωμι
• προσανταποδίδωμι
• προσαποδίδωμι
• προσδίδωμι
• προσεκδίδωμι
• προσενδίδωμι
• προσεπιδίδωμι
• προσμεταδίδωμι
• προσπαραδίδωμι
• συμμεταδίδωμι
• συμπαραδίδωμι
• συμπροδίδωμι
• συναναδίδωμι
• συναποδίδωμι
• συνδίδωμι
• συνδιαδίδωμι
• συνεισδίδωμι
• συνεκδίδωμι
• συνενδίδωμι
• συνεπιδίδωμι
• συνυποδίδωμι
• ὑπενδίδωμι
• ὑπεραποδίδωμι
• ὑπερδίδωμι
• ὑποδίδωμι

Δείτε επίσης

• λατινικά: do ^{(la) dοnο, dοnum}

Κλίση

    δίδωμι - ενεργητικοί τύποι

2η συζυγία - ενεργητικός ενεστώτας   οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγὼ δίδωμι διδῶ διδοίην — σὺ δίδως διδῷς διδοίης δίδου οὖτος δίδωσῐ(ν) διδῷ διδοίη διδέσθω ἡμεῖς δίδομεν διδῶμεν διδοίημεν & διδοῖμεν — ὑμεῖς δίδοτε διδῶτε διδοίητε & διδοῖτε δίδεσθε οὗτοι διδόασῐ(ν) διδῶσῐ(ν) διδοίησαν & διδοῖεν διδέσθων / διδέσθωσαν 2o δυϊκός δίδοτον διδῶτον διδοῖτον δίδεσθον 3o δυϊκός δίδοτον διδῶτον διδοίτην διδέσθων ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή: αρσενικό - θηλυκό - ουδέτερο δίδεσθαι διδόμενος διδομένη διδόμενον Ενεργητικός Παρατατικός προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐδίδουν - - - σύ ἐδίδους - - - οὖτος ἐδίδου - - - ἡμεῖς ἐδίδομεν - - - ὑμεῖς ἐδίδοτε - - - οὗτοι ἐδίδοσαν - - - Ενεργητικός Μέλλοντας προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ δώσω - δώσοιμι - σύ δώσεις - δώσοις - οὗτος δώσει - δώσοι - ἡμεῖς δώσομεν - δώσοιμεν - ὑμεῖς δώσετε - δώσοιτε - οὗτοι δώσουσι(ν) - δώσοιεν - ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή δώσειν δώσων δώσουσα δῶσον Ενεργητικός Αόριστος α' προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἔδωκα δῶ δοίην - σύ ἔδωκας δῷς δοίης δός οὖτος ἔδωκε δῷ δοίη δότω ἡμεῖς ἔδομεν δῶμεν δοίημεν/δοῖμεν - ὑμεῖς ἔδοτε δῶτε δοίητε/δοῖτε δότε οὗτοι ἔδοσαν δῶσι(ν) δοίησαν / δοῖεν δόντων / δότωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή δοῦναι δούς δοῦσα δόν Ενεργητικός Παρακείμενος προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ δέδωκα δεδώκω / δεδωκώς, δεδωκυῖα, δεδωκός ὦ δεδώκοιμι / δεδωκώς, δεδωκυῖα, δεδωκός εἴην - σύ δέδωκας δεδώκῃς / δεδωκώς, δεδωκυῖα, δεδωκός ᾖς δεδώκοις / δεδωκώς, δεδωκυῖα, δεδωκός εἴης δεδωκώς, δεδωκυῖα, δεδωκός ἴσθι οὗτος δέδωκε δεδώκῃ / δεδωκώς, δεδωκυῖα, δεδωκός ᾖ δεδώκοι / δεδωκώς, δεδωκυῖα, δεδωκός εἴη δεδωκώς, δεδωκυῖα, δεδωκός ἔστω ἡμεῖς δεδώκαμεν δεδώκωμεν / δεδωκότες, δεδωκυῖαι, δεδωκότα ὦμεν δεδώκοιμεν / δεδωκότες, δεδωκυῖαι, δεδωκότα εἴημεν/εἶμεν - ὑμεῖς δεδώκατε δεδώκητε / δεδωκότες, δεδωκυῖαι, δεδωκότα ἦτε δεδώκοιτε / δεδωκότες, δεδωκυῖαι, δεδωκότα εἴητε/εἶτε δεδωκότες, δεδωκυῖαι, δεδωκότα ἔστε οὗτοι δεδώκασι(ν) δεδώκωσι(ν) / δεδωκότες, δεδωκυῖαι, δεδωκότα ὦσι(ν) δεδώκοιεν / δεδωκότες, δεδωκυῖαι, δεδωκότα εἴησαν/εἶεν δεδωκότες, δεδωκυῖαι, δεδωκότα ἔστων ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή δεδωκέναι δεδωκώς δεδωκυῖα δεδωκός Ενεργητικός Υπερσυντέλικος προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐδεδώκειν - - - σύ ἐδεδώκεις - - - οὖτος ἐδεδώκει - - - ἡμεῖς ἐδεδώκεμεν - - - ὑμεῖς ἐδεδώκετε - - - οὗτοι ἐδεδώκεσαν - - -

Πηγές

• «δίδωμι» - Βασικό Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής - Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία - Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2006‑2008. greek‑language.gr
• «δίδωμι» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• «δίδωμι» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.