δοτός

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	δοτός	η	δοτή	το	δοτό
γενική	του	δοτού	της	δοτής	του	δοτού
αιτιατική	τον	δοτό	τη	δοτή	το	δοτό
κλητική		δοτέ		δοτή		δοτό
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	δοτοί	οι	δοτές	τα	δοτά
γενική	των	δοτών	των	δοτών	των	δοτών
αιτιατική	τους	δοτούς	τις	δοτές	τα	δοτά
κλητική		δοτοί		δοτές		δοτά
όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

δοτός < αρχαία ελληνική δοτός < δίδωμι

Προφορά

ΔΦΑ : /ðoˈtos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δο‐τός

Επίθετο

δοτός, -ή, -ό

1. που έχει δοθεί ή διοριστεί
2. (μειωτικό) που έχει οριστεί, διοριστεί ή επιβληθει χωρίς δημοκρατική νομιμοποίηση από κάποιον ανώτερο ή ισχυρότερο

   ※  Ο Τσολάκογλου δεν εκτελέστηκε. Χρημάτισε δοτός πρωθυπουργός από τις 30.4.41 μέχρι την 1.2.42. Πέθανε το 1948 στο νοσοκομείο ΝΙΜΤΣ, όντας κρατούμενος. (* Εφημερίδα των Συντακτών)

Συγγενικές λέξεις

• → δείτε τη λέξη δίνω

Μεταφράσεις

    δοτός