δότης

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	δότης	οι	δότες
γενική	του	δότη	των	δοτών
αιτιατική	τον	δότη	τους	δότες
κλητική		δότη		δότες
όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δότης < (διαχρονικό) ελληνιστική κοινή δότης < αρχαία ελληνική δοτήρ < δίδωμι < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *dédeh₃- < *deh₃- (δίνω), (σημασιολογικό δάνειο) γαλλική donneur και αγγλική donor)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈðo.tis/

συλλαβισμός : δό‐της

Ουσιαστικό

δότης αρσενικό (θηλυκό δότρια)

• αυτός που δίνει
  1. (ιατρική) αυτός που δίνει κάποια όργανα του σώματός του για μεταμόσχευση, που δίνει αίμα κ.λπ.
  2. (γλωσσολογία) → δείτε τη λέξη δότρια (γλώσσα)

Αντώνυμα

• δέκτης
• λήπτης

Συγγενικές λέξεις

• δοτικά
• δοτική
• δοτικός
• δοτός
• δότρια
• → και δείτε τη λέξη δίνω

Μεταφράσεις

    δότης

ελληνιστική κοινή : δότης αρχαία ελληνική : δοτήρ αγγλικά : donor (en), giver (en) γερμανικά : Geber (de), Spender (de)