παραδίδωμι

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

παραδίδωμι < παρα- + δίδωμι

Ρήμα

παραδίδωμι

1. παραδίδω κάτι σε κάποιον
2. παραδίδω πόλη ή πρόσωπο στη δικαιοδοσία άλλου
3. παραδίδω κάποιον στη δικαιοσύνη
4. παραδίδω κάτι στις επόμενες γενιές, μεταβιβάζω σε αυτές κάτι που αποτελεί παράδοση
5. παραδίδω, διδάσκω
6. επιτρέπω
7. εμπιστεύομαι
8. παραχωρώ
9. προσφέρω
10. επιτρέπω

Κλίση

    δίδωμι - ενεργητικοί τύποι

2η συζυγία - ενεργητικός ενεστώτας   οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγὼ παραδίδωμι παραδιδῶ παραδιδοίην — σὺ παραδίδως παραδιδῷς παραδιδοίης παραδίδου οὖτος παραδίδωσῐ(ν) παραδιδῷ παραδιδοίη παραδιδέσθω ἡμεῖς παραδίδομεν παραδιδῶμεν παραδιδοίημεν & παραδιδοῖμεν — ὑμεῖς παραδίδοτε παραδιδῶτε παραδιδοίητε & παραδιδοῖτε παραδίδεσθε οὗτοι παραδιδόασῐ(ν) παραδιδῶσῐ(ν) παραδιδοίησαν & παραδιδοῖεν παραδιδέσθων / παραδιδέσθωσαν 2o δυϊκός παραδίδοτον παραδιδῶτον παραδιδοῖτον παραδίδεσθον 3o δυϊκός παραδίδοτον παραδιδῶτον παραδιδοίτην παραδιδέσθων ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή: αρσενικό - θηλυκό - ουδέτερο παραδιδόναι παραδιδούς παραδιδοῦσα παραδιδόν Ενεργητικός Παρατατικός προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ παρεδίδουν - - - σύ παρεδίδους - - - οὖτος παρεδίδου - - - ἡμεῖς παρεδίδομεν - - - ὑμεῖς παρεδίδοτε - - - οὗτοι παρεδίδοσαν - - - Ενεργητικός Μέλλοντας προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ παραδώσω - παραδώσοιμι - σύ παραδώσεις - παραδώσοις - οὗτος παραδώσει - παραδώσοι - ἡμεῖς παραδώσομεν - παραδώσοιμεν - ὑμεῖς παραδώσετε - παραδώσοιτε - οὗτοι παραδώσουσι(ν) - παραδώσοιεν - ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή παραδώσειν παραδώσων παραδώσουσα παραδῶσον Ενεργητικός Αόριστος α' προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ παρέδωκα παραδῶ παραδοίην - σύ παρέδωκας παραδῷς παραδοίης παράδος οὖτος παρέδωκε παραδῷ παραδοίη παραδότω ἡμεῖς παρέδομεν παραδῶμεν παραδοίημεν/παραδοῖμεν - ὑμεῖς παρέδοτε παραδῶτε παραδοίητε/παραδοῖτε παράδοτε οὗτοι παρέδοσαν παραδῶσι(ν) παραδοίησαν / παραδοῖεν παραδόντων / παραδότωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή παραδοῦναι παραδούς παραδοῦσα παραδόν Ενεργητικός Παρακείμενος προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ παραδέδωκα παραδεδώκω / παραδεδωκώς, παραδεδωκυῖα, παραδεδωκός ὦ παραδεδώκοιμι / παραδεδωκώς, παραδεδωκυῖα, παραδεδωκός εἴην - σύ παραδέδωκας παραδεδώκῃς / παραδεδωκώς, παραδεδωκυῖα, παραδεδωκός ᾖς παραδεδώκοις / παραδεδωκώς, παραδεδωκυῖα, παραδεδωκός εἴης παραδεδωκώς, παραδεδωκυῖα, παραδεδωκός ἴσθι οὗτος παραδέδωκε παραδεδώκῃ / παραδεδωκώς, παραδεδωκυῖα, παραδεδωκός ᾖ παραδεδώκοι / παραδεδωκώς, παραδεδωκυῖα, παραδεδωκός εἴη παραδεδωκώς, παραδεδωκυῖα, παραδεδωκός ἔστω ἡμεῖς παραδεδώκαμεν παραδεδώκωμεν / παραδεδωκότες, παραδεδωκυῖαι, παραδεδωκότα ὦμεν παραδεδώκοιμεν / παραδεδωκότες, παραδεδωκυῖαι, παραδεδωκότα εἴημεν/εἶμεν - ὑμεῖς παραδεδώκατε παραδεδώκητε / παραδεδωκότες, παραδεδωκυῖαι, παραδεδωκότα ἦτε παραδεδώκοιτε / παραδεδωκότες, παραδεδωκυῖαι, παραδεδωκότα εἴητε/εἶτε παραδεδωκότες, παραδεδωκυῖαι, παραδεδωκότα ἔστε οὗτοι παραδεδώκασι(ν) παραδεδώκωσι(ν) / παραδεδωκότες, παραδεδωκυῖαι, παραδεδωκότα ὦσι(ν) παραδεδώκοιεν / παραδεδωκότες, παραδεδωκυῖαι, παραδεδωκότα εἴησαν/εἶεν παραδεδωκότες, παραδεδωκυῖαι, παραδεδωκότα ἔστων ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή παραδεδωκέναι παραδεδωκώς παραδεδωκυῖα παραδεδωκός Ενεργητικός Υπερσυντέλικος προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ παρεδεδώκειν - - - σύ παρεδεδώκεις - - - οὖτος παρεδεδώκει - - - ἡμεῖς παρεδεδώκεμεν - - - ὑμεῖς παρεδεδώκετε - - - οὗτοι παρεδεδώκεσαν - - -

Συγγενικά

• παράδοσις
• παραδόσιμος
• παραδοτέος
• παραδοτός
• πατροπαράδοτος

Πηγές

• παραδίδωμι - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• παραδίδωμι - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.