παράδοση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	παράδοση	οι	παραδόσεις
γενική	της	παράδοσης*	των	παραδόσεων
αιτιατική	την	παράδοση	τις	παραδόσεις
κλητική		παράδοση		παραδόσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, παραδόσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παράδοση < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική παράδο(σις) + -ση < παραδίδω < παρά- + δίδω, δόσις

Προφορά

ΔΦΑ : /paˈɾa.ðo.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πα‐ρά‐δο‐ση

Ουσιαστικό

παράδοση θηλυκό

το να παραδίδεις κάτι σε κάποιον, η μεταφορά ενός αντικειμένου σε κάποιον, το δόσιμο
⮡ Το δέμα μάς ήρθε με παράδοση κατ’ οίκον.

≠ αντώνυμα: παραλαβή
το να παραδίνεται κάποιος (πχ στον εχθρό ή ο καταζητούμενος στην αστυνομία)
η διδασκαλία της επόμενης ενότητας από τον καθηγητή ή τον δάσκαλο
⮡ το μάθημα αρχίζει με την εξέταση των διδαχθέντων και συνεχίζεται με την παράδοση
τα έθιμα και οι συνήθειες των ανθρώπων, που διατηρούνται από γενιά σε γενιά· οι παγιωμένες συνήθειες ή πρακτικές σε διάφορους τομείς δραστηριότητας
⮡ η χώρα μας έχει μεγάλη παράδοση

※ Έτσι και το μυθιστόρημα του Ροΐδη αποτελεί ένα πολυδιαστρωματωμένο παλίμψηστο, όπου φράσεις-αποσπάσματα από έργα της φιλοσοφικής και θρησκευτικής παράδοσης -ελληνικής και ευρωπαϊκής- μεταφέρονται στα συμφραζόμενα της Πάπισσας, […].
Ειρήνη Χατζοπούλου, «Η Πάπισσα Ιωάννα του Εμμανουήλ Ροΐδη: μια πρόταση πρώιμου νεωτερικού-ναρκισσιστικού μυθιστορήματος»], [σ. 4]. Από τα Πρακτικά του 5ου Συνεδρίου της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Νεοελληνικών Σπουδών (ΕΕΝΣ), με θέμα: Συνέχειες, ασυνέχειες, ρήξεις στον ελληνικό κόσμο (1204-2014): οικονομία, κοινωνία, ιστορία, λογοτεχνία (Θεσσαλονίκη, 2-5 Οκτωβρίου 2014). Στον ιστότοπο της ΕΕΝΣ· πρόσβαση: 2022-09-09.