πᾶς

Δείτε επίσης : πας

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ὁ	πᾶς	ἡ	πᾶσᾰ	τὸ	πᾶν
γενική	τοῦ	παντός	τῆς	πάσης	τοῦ	παντός
δοτική	τῷ	παντῐ́	τῇ	πάσῃ	τῷ	παντῐ́
αιτιατική	τὸν	πάντᾰ	τὴν	πᾶσᾰν	τὸ	πᾶν
κλητική ὦ!		πᾶς		πᾶσᾰ		πᾶν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	πάντες	αἱ	πᾶσαι	τὰ	πάντᾰ
γενική	τῶν	πάντων	τῶν	πασῶν	τῶν	πάντων
δοτική	τοῖς	πᾶσῐ (ν)	ταῖς	πάσαις	τοῖς	πᾶσῐ (ν)
αιτιατική	τοὺς	πάντᾰς	τὰς	πάσᾱς	τὰ	πάντᾰ
κλητική ὦ!		πάντες		πᾶσαι		πάντᾰ
Χωρίς δυϊκό αριθμό.
3η&1η κλίση, Κατηγορία 'σύμπας' όπως «πᾶς» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

πᾶς < *παντ-ς • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;

πᾶς, πᾶσα, πᾶν: επίθετο που λογίζεται ως αόριστη, επιμεριστική αντωνυμία και σημαίνει

ο καθένας, όλοι χωρίς εξαίρεση
πάντες ὅσοι . . ..

οἱ πάντες ἄνθρωποι (όλοι οι άνθρωποι)

τὰ πάντα

ἐννέα πάντες (εννέα όλοι, συνολικά)
στον ενικό, το σύνολο, ολόκληρο
πᾶσα ἀληθείη (όλη η αλήθεια)

χαλκέην πᾶσαν (ολόκληρη από χαλκό)

διὰ πασῶν χορδῶν (διαπασῶν)
ο καθένας ειδικότερα
τῶν ἀνθρώπων πᾶς

χαλεπόν τι καὶ οὐχὶ παντός (δεν είναι για τον καθένα)

πᾶς τις βροτῶν” (κάθε θνητός)
το σύμπαν, όλη η δημιουργία
τὸ πᾶν
με το άνευ: κανείς, καμία, καθόλου
ἄνευ πάσης ταραχῆς (απόλυτα ατάραχος)
οπωσδήποτε, απαραιτήτως
παντὸς μᾶλλον (πάνω από όλα)

περί παντός ποιοῦμαι... θεωρώ ότι πάνω από όλα πρέπει να...
χρονικά, για πάντα, συνεχώς, παντοτινά, σαν επίρρημα
διὰ παντὸς (εννοείται χρόνου)

όπως ενδεικτικά

πᾶς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
πᾶς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.