πᾶς

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός			Πληθυντικός
Ονομαστική	πᾶς	πᾶσα	πᾶν	πάντες	πᾶσαι	πάντα
Γενική	παντός	πάσης	παντός	πάντων	πασῶν	πάντων
Δοτική	παντί	πάσῃ	παντί	πᾶσι	πάσαις	πᾶσι(ν)
Αιτιατική	πάντα	πᾶσαν	πᾶν	πάντας	πάσας	πάντα
Κλητική	πᾶς	πᾶσα	πᾶν	πάντες	πᾶσαι	πάντα

Ετυμολογία

πᾶς < ινδοευρωπαϊκή (ρίζα) *ph₂ent-

Αντωνυμία

πᾶς , πᾶσα, πᾶν : επίθετο που λογίζεται ως αόριστη, επιμεριστική αντωνυμία και σημαινει

1. ο καθένας, όλοι χωρίς εξαίρεση

   πάντες ὅσοι . . ..

   οἱ πάντες ἄνθρωποι (όλοι οι άνθρωποι)

   τὰ πάντα

   ἐννέα πάντες (εννέα όλοι, συνολικά)

2. στον ενικό, το σύνολο, ολόκληρο

   πᾶσα ἀληθείη (όλη η αλήθεια)

   χαλκέην πᾶσαν (ολόκληρη από χαλκό)

   διὰ πασῶν χορδῶν (διαπασῶν)

3. ο καθένας ειδικότερα

   τῶν ἀνθρώπων πᾶς

   χαλεπόν τι καὶ οὐχὶ παντός (δεν είναι για τον καθένα)

   πᾶς τις βροτῶν” (κάθε θνητός)

4. το σύμπαν, όλη η δημιουργία

   τὸ πᾶν

5. με το άνευ: κανείς, καμία, καθόλου

   ἄνευ πάσης ταραχῆς (απόλυτα ατάραχος)

6. οπωσδήποτε, απαραιτήτως

   παντὸς μᾶλλον (πάνω από όλα)

   περί παντός ποιοῦμαι... θεωρώ ότι πάνω από όλα πρέπει να...

7. χρονικά, για πάντα, συνεχώς, παντοτινά, σαν επίρρημα

   διὰ παντὸς (εννοείται χρόνου)

Συγγενικές λέξεις

• πάμπαν
• πάνυ
• πάγχυ
• πάντως
• πάντωσε
• παντελῶς
• παντάπασιν

Σύνθετα

πανήγυρις παγκράτιον παγκρατιστής πάγκρεας πανταχόθεν παντοδαπός πάγκακος πάγκλαυστος ή πάγκλαυτος πάγκληρος παγχάλεπος πάγχρηστος πάλλευκος παμβίας παμμεγέθης

παμμήκης παμμήτωρ παμμιγής πάμμορος (ο πιο άτυχος) παμπάλαιος παμπειθής (που τους πείθει όλους) παμπληθής παμπόνηρος παμφάγος παμπόρφυρος παμφαής παμφαίνω πάμψυχος πανάγαθος

Παναθήναια Παναθηναϊκός πανάθλιος Παναχαιοί πανδαισία πανδαμάτωρ πάνδημος και πάνδαμος Πανδίων πάνδοκος πανδοκεύς Πανδώρα Πανέλληνες Πανίωνες Πανιώνιον

Πάνορμος πανοπλία πανοῦργος πανσέληνος πανστρατιά παντελής παντοπόρος παντοπώλιον πανόπτης πάγκοινος παγκοίτης πανώλεθρος πανωλεθρία πανώλης πάνωρος