παμμιγής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	παμμιγής	η	παμμιγής	το	παμμιγές
γενική	του	παμμιγούς*	της	παμμιγούς	του	παμμιγούς
αιτιατική	τον	παμμιγή	την	παμμιγή	το	παμμιγές
κλητική		παμμιγή(ς)		παμμιγής		παμμιγές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	παμμιγείς	οι	παμμιγείς	τα	παμμιγή
γενική	των	παμμιγών	των	παμμιγών	των	παμμιγών
αιτιατική	τους	παμμιγείς	τις	παμμιγείς	τα	παμμιγή
κλητική		παμμιγείς		παμμιγείς		παμμιγή
* Και προφορικός τύπος σε -ή στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

παμμιγής < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική παμμιγής

Επίθετο

παμμιγής, -ής, -ές

• (απαρχαιωμένο) πλήρως αναμεμιγμένος, ανακατεμένος με όλα τα είδη

  ※  (καθαρεύουσα) ἀναβαίνει παμμιγὴς ὁ βόμβος, καὶ ὁ ψίθυρος καὶ τὸ μινύρισμα μυρίων φωνῶν, φωνῶν γυναικείων, φωνῶν παιδικῶν, μὲ ἦχον μελῳδικόν (Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης, Ἅγια καὶ πεθαμένα. 1896)

  ↪ Ο πληθυσμός της Θεσσαλονίκης, ο "παμμιγής όχλος" που εντυπωσιάζει τον Καμενιάτη, το συνονθύλευμα "μυρίων εθνών" που αναφέρει ο Χούμνος, υπήρξε πάντα.

Μεταφράσεις

    παμμιγής

Πηγές

• παμμιγής - Αναστασιάδη-Συμεωνίδη, Άννα (2003) Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	παμμιγής	τὸ	παμμιγές
γενική	τοῦ/τῆς	παμμιγοῦς	τοῦ	παμμιγοῦς
δοτική	τῷ/τῇ	παμμιγεῖ	τῷ	παμμιγεῖ
αιτιατική	τὸν/τὴν	παμμιγῆ	τὸ	παμμιγές
κλητική ὦ!		παμμιγές		παμμιγές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	παμμιγεῖς	τὰ	παμμιγῆ
γενική	τῶν	παμμιγῶν	τῶν	παμμιγῶν
δοτική	τοῖς/ταῖς	παμμιγέσῐ(ν)	τοῖς	παμμιγέσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς/τὰς	παμμιγεῖς	τὰ	παμμιγῆ
κλητική ὦ!		παμμιγεῖς		παμμιγῆ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	παμμιγεῖ	τὼ	παμμιγεῖ
γεν-δοτ	τοῖν	παμμιγοῖν	τοῖν	παμμιγοῖν
3η κλίση, Κατηγορία 'συνεχής' όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

παμμιγής < παμ- + μιγ- (→ δείτε τη λέξη μίγμα) + -ής

Επίθετο

παμμιγής, -ής, -ές

• εντελώς ανακατεμένος

  ※  ἔτεσιν ὀκτὼ τοῦδε τοῦ πολέμου παμμιγὴς στρατὸς ἀστασίαστος ἦν καὶ κατήκοος ἀεὶ καὶ ἐς τοὺς κινδύνους ὀξύτατος (Αππιανός, Ισπανικά @perseus.tufts.edu)

Πηγές

• παμμιγής - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• παμμιγής - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.