πάντα κόνις

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

πάντα κόνις (ελληνιστική κοινή) < → δείτε τις λέξεις πάντα, πᾶς και κόνις. Η έκφραση προήλθε από τους Νεκρικούς Διαλόγους του Λουκιανού:

※  2ος κε αιώνας ⌘ Λουκιανός, 77, 6.2 Νεκρικοί Διάλογοι/Μενίππου καὶ Αἰακοῦ @wikisource @scaife.perseus

[ΜΕΝΙΠΠΟΣ] Βαβαί, ὦ Ὅμηρε, οἷά σοι τῶν ῥαψῳδιῶν τὰ κεφάλαια χαμαὶ ἔρριπται ἄγνωστα καὶ ἄμορφα, κόνις πάντα καὶ λῆρος πολύς, ἀμενηνὰ ὡς ἀληθῶς κάρηνα.

[ΜΕΝΙΠΠΟΣ] Αλίμονο, Όμηρε, πώς είναι έτσι παραπεταμένα κάτω τα σημαντικότερα πρόσωπα των ραψωδιών σου, απροσδιόριστα και δύσμορφα, όλα σκόνη και πολλές αερολογίες, πραγματικά «αδύναμα κεφάλια»!

Μετάφραση (2002): Δημήτριος Α. Χρηστίδης, @greek‑language.gr

※  2ος κε αιώνας ⌘ Λουκιανός, 77, 1.3 Νεκρικοί Διάλογοι/Διογένους καὶ Πολυδεύκους @wikisource @scaife.perseus

[ΔΙΟΓΕΝΗΣ] ἀλλὰ πάντα μία ἡμῖν κόνις, φασί, κρανία γυμνὰ τοῦ κάλλους.

[ΔΙΟΓΕΝΗΣ] αλλά όλα γίνονται εδώ μία σκόνη, όπως λένε, κρανία γυμνωμένα από ομορφιά.

Μετάφραση (2002): Δημήτριος Α. Χρηστίδης, @greek‑language.gr

Έκφραση

πάντα κόνις (ελληνιστική κοινή)

• (μεταφορικά, για το αναπόφευκτο τέλος του ανθρώπινου σώματος) όλα σκόνη

Δείτε επίσης

• πάντα κόνις, πάντα τέφρα, πάντα σκιά (φράση από την εξόδιο ακολουθία)

Πηγές

• κόνις σελ.4028-4029 - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία. (συντομογραφίες & συγγραφέων)
• Χρηστίδης Α. Δημήτριος, Παροιμίες και παροιμιακές φράσεις της ελληνικής αρχαιότητας, Εισαγωγή-κείμενο-μετάφραση-σχόλια, Θεσσαλονίκη: Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών (Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη), 2023 (1η έκδοση). ISBN 978‑960‑231‑211‑7.
• Χρηστίδης Α. Δημήτριος, Η παροιμιακή έκφραση πάντα κόνις, Ελληνικά 53, (2003), σ. 394-398.