πάνυ

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

πάνυ < αρχαία ελληνική πάνυ

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈpa.ni/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πά‐νυ

τονικό παρώνυμο: πανί

Επίρρημα

πάνυ

• (αρχαιοπρεπές) πολύ, σε μεγάλο βαθμό, εξαιρετικά

  ※  Εύρον νέαν πάνυ εύμορφον, καθαρίαν, εύστολον, ελλόγιμον Ελληνίδα και θυγατέρα φιλοσόφου. (Φερδινάνδος Γρηγορόβιος (1882) Αθηναΐς [διήγημα])

  ※  Ἐπιστολάριον περιέχον διαφόρους τύπους ἐπιστολών, πάνυ χρησίμους εἰς ὁποιανδήποτε ἀνθρωπίνην κατάστασιν και περίστασιν του βίου. Μεταρρυθμισθέν και ... ἐπαυξηθέν. Ἐκδοσις πέμπτη, Βενετία, εκ του ελληνικού τυπογραφείου Ο Φοίνιξ, 1875, σελ. 26 [1])

Μεταφράσεις

    πάνυ

→ δείτε τις λέξεις πολύ και εξαιρετικά

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

πάνυ < πᾶς

Επίρρημα

πάνυ

1. πολύ, σε μεγάλο βαθμό, εξαιρετικά

   ※  εἴδωλα εἰδωλοποιοῦντα, τοῦ δὲ ἀληθοῦς πόρρω πάνυ ἀφεστῶτα. (Πλάτων, Πολιτεία, Βιβλίο Ι' , 605c)

   ειδωλοποιεί είδωλα μένοντας πάρα πολύ μακριά από την αλήθεια. (μετάφραση Ιωάννη Γρυπάρη, 2015 [2])

2. ὁ πάνυ: ο αληθινός (επιτατικά), ο εξέχων, ο φημισμένος