βελτίων

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	βελτίων	τὸ	βέλτιον
γενική	τοῦ/τῆς	βελτίονος	τοῦ	βελτίονος
δοτική	τῷ/τῇ	βελτίονῐ	τῷ	βελτίονῐ
αιτιατική	τὸν/τὴν	βελτίονᾰ - βελτίω	τὸ	βέλτιον
κλητική ὦ!		βέλτιον		βέλτιον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	βελτίονες - βελτίους	τὰ	βελτίονᾰ - βελτίω
γενική	τῶν	βελτιόνων	τῶν	βελτιόνων
δοτική	τοῖς/ταῖς	βελτίoσῐ(ν)	τοῖς	βελτίoσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς/τὰς	βελτίονᾰς - βελτίους	τὰ	βελτίονᾰ - βελτίω
κλητική ὦ!		βελτίονες - βελτίους		βελτίονᾰ - βελτίω
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	βελτίονε	τὼ	βελτίονε
γεν-δοτ	τοῖν	βελτιόνοιν	τοῖν	βελτιόνοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'βελτίων' όπως «βελτίων» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

βελτίων < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *bel-

Επίθετο

βελτίων, βελτίων, βέλτιον

• συγκριτικός βαθμός του ἀγαθός