καρπός

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	καρπός	καρποί
γενική	καρπού	καρπών
αιτιατική	καρπό	καρπούς
κλητική	καρπέ	καρποί

μαύρος επίδεσμος περιβάλλει τον καρπό(1)

Ετυμολογία

καρπός < αρχαία ελληνική καρπός <

(1) πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *kʷerp- (στρέφω, γυρίζω)

(2,3,4) πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *kerp- (θερισμός, καρπός, συγκομιδή)

Προφορά

ΔΦΑ : /kaɾ.ˈpɔs/

Ουσιαστικό

καρπός αρσενικό

1. (ανατομία) άρθρωση του ανθρώπινου σώματος: εκεί που ενώνεται η παλάμη με την κερκίδα και την ωλένη
2. (βοτανική) το μέρος ενός φυτού που προέρχεται από το άνθος μετά τη γονιμοποίηση και περιέχει τους σπόρους· το φρούτο

   αν και οι ντομάτες είναι καρποί συνήθως συγκαταλέγονται στα λαχανικά και όχι στα φρούτα

3. (μεταφορικά) το αποτέλεσμα
4. (μεταφορικά) το παιδί

Εκφράσεις

• καρπός της κοιλίας
• ξηροί καρποί

Συγγενικές λέξεις

• καρπερός
• καρπώνομαι

Σύνθετα

• ξηροκάρπι
• καρπολογώ
• καρποφάγος
• καρποφορία
• καρποφόρος
• καρποφορώ
• περικάρπιο

Μεταφράσεις

    μέρος του σώματος

αγγλικά : wrist (en), carpus (en) γαλλικά : poignet (fr) γερμανικά : Handgelenk (de) δανικά : håndled (da) εσθονικά : ranne (et) ισπανικά : muñeca (es) ιταλικά : polso (it) καταλανικά : canell (ca) ολλανδικά : pols (nl)

ουγγρικά : csukló (hu) πολωνικά : nadgarstek (pl) πορτογαλικά : pulso (pt) ρωσικά : запястье руки (ru) (zapyast'e ruki) σλοβενικά : zapestje (sl) σουηδικά : handled (sv) τσεχικά : zápěstí (cs) φινλανδικά : ranne (fi)

    φρούτο

αγγλικά : fruit (en) γαλλικά : fruit (fr)

ολλανδικά : vrucht (nl) πολωνικά : owoc (pl)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

καρπός <

(1,2) πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *kerp- (θερισμός, καρπός, συγκομιδή)

(3) πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *kʷerp- (στρέφω, γυρίζω)

Ουσιαστικό

καρπός αρσενικό

1. (βοτανική) καρπός, το τελικό αποτέλεσμα της εξέλιξης του άνθους ενός φυτού, αυτό που περιέχει τα σπέρματα
2. (μεταφορικά) προϊόν, γέννημα
   1. παιδί (καρπός της κοιλίας)
   2. ποίημα (καρπός του νου)
   3. κέρδος (καρπός εμπορίου)
   4. αποτέλεσμα (καρπός ενεργειών)
3. (ανατομία) καρπός (άρθρωση)