καρπός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	καρπός	οι	καρποί
γενική	του	καρπού	των	καρπών
αιτιατική	τον	καρπό	τους	καρπούς
κλητική		καρπέ		καρποί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Μαύρος επίδεσμος περιβάλλει τον καρπό

διάφοροι αποξηραμένοι καρποί

Ετυμολογία

καρπός < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική καρπός

• για τον καρπό του χεριού < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική καρπός < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *kʷerp- (στρέφω, γυρίζω )
• για μεταφορικές σημασίες < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *kerp- (θερισμός, καρπός, συγκομιδή)σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική fruit

Προφορά

ΔΦΑ : /kaɾˈpos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : καρ‐πός

Ουσιαστικό

καρπός αρσενικό

1. (ανατομία) άρθρωση του ανθρώπινου σώματος: εκεί που ενώνεται η παλάμη με την κερκίδα και την ωλένη
2. (βοτανική) το μέρος ενός φυτού που προέρχεται από το άνθος μετά τη γονιμοποίηση και περιέχει τους σπόρους

   ↪ αν και οι ντομάτες είναι καρποί συνήθως συγκαταλέγονται στα λαχανικά και όχι στα φρούτα

3. (μεταφορικά) το αποτέλεσμα
4. (μεταφορικά) το παιδί

Εκφράσεις

• αγλαοί καρποί
• καρπός της κοιλίας
• ξηροί καρποί

Συγγενικές λέξεις

• καρπερός
• καρπώνομαι

Σύνθετα

• ξηροκάρπι
• καρπολογώ
• καρποφάγος
• καρποφορία
• καρποφόρος
• καρποφορώ
• περικάρπιο

Μεταφράσεις

    μέρος του σώματος (ανατομία)

αγγλικά : wrist (en), carpus (en) γαλλικά : poignet (fr) γερμανικά : Handgelenk (de) δανικά : håndled (da) εσθονικά : ranne (et) ισπανικά : muñeca (es) ιταλικά : polso (it) καταλανικά : canell (ca) ολλανδικά : pols (nl) ουγγρικά : csukló (hu) πολωνικά : nadgarstek (pl) πορτογαλικά : pulso (pt) ρωσικά : запястье руки (ru) (zapyast'e ruki) σλοβενικά : zapestje (sl) σουηδικά : handled (sv) τσεχικά : zápěstí (cs) φινλανδικά : ranne (fi)

    μέρος φυτού (βοτανική)

αγγλικά : fruit (en) γαλλικά : fruit (fr) ολλανδικά : vrucht (nl) πολωνικά : owoc (pl)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	καρπός	οἱ	καρποί
γενική	τοῦ	καρποῦ	τῶν	καρπῶν
δοτική	τῷ	καρπῷ	τοῖς	καρποῖς
αιτιατική	τὸν	καρπόν	τοὺς	καρπούς
κλητική ὦ!		καρπέ		καρποί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		καρπώ
γεν-δοτ	τοῖν		καρποῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καρπός <

• για το καρπό φυτού < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *kerp- (θερισμός, καρπός, συγκομιδή)
• για τον καρπό χεριού < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *kʷerp- (στρέφω, γυρίζω)

Ουσιαστικό

καρπός αρσενικό

1. (βοτανική) καρπός, το τελικό αποτέλεσμα της εξέλιξης του άνθους ενός φυτού, αυτό που περιέχει τα σπέρματα
2. (μεταφορικά) προϊόν, γέννημα
   1. παιδί (καρπός της κοιλίας)
   2. ποίημα (καρπός του νου)
   3. κέρδος (καρπός εμπορίου)
   4. αποτέλεσμα (καρπός ενεργειών)
3. (ανατομία) καρπός (άρθρωση)

Πηγές

• καρπός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• καρπός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.