μετακάρπιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	μετακάρπιον	τὰ	μετακάρπιᾰ
γενική	τοῦ	μετακαρπίου	τῶν	μετακαρπίων
δοτική	τῷ	μετακαρπίῳ	τοῖς	μετακαρπίοις
αιτιατική	τὸ	μετακάρπιον	τὰ	μετακάρπιᾰ
κλητική ὦ!		μετακάρπιον		μετακάρπιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μετακαρπίω
γεν-δοτ	τοῖν		μετακαρπίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μετακάρπιον < μετα- + καρπίον, υποκοριστικό για την αρχαία ελληνική καρπός

Ουσιαστικό

μετακάρπιον, -ου ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

• (ανατομία) το μετακάρπιο, τα οστά του μετακαρπίου

Πηγές

• μετακάρπιον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.