παλάμη

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	παλάμη	οι	παλάμες
γενική	της	παλάμης	των	παλαμών
αιτιατική	την	παλάμη	τις	παλάμες
κλητική		παλάμη		παλάμες
όπως «νίκη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παλάμη < αρχαία ελληνική παλάμη < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *pl̥h₂meh₂

Προφορά

ΔΦΑ : /paˈla.mi/

Ουσιαστικό

παλάμη θηλυκό

1. (ανατομία) το εσωτερικό τμήμα του ανθρώπινου χεριού, από τον καρπό μέχρι την άκρη των δακτύλων
2. ένα δεκατόμετρο

Άλλες μορφές

• (λαϊκότροπο) απαλάμη

Εκφράσεις

• το παράσημο της ανοιχτής παλάμης: η μούντζα
• εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν: πρώτα η πληρωμή και μετά όλα τ’ άλλα

Συγγενικές λέξεις

• απαλάμιστος
• παλαμάκια
• παλαμάρι
• παλμαρέ
• παλαμιά
• παλαμίζω
• παλάμισμα
• παλαμισμένος

Μεταφράσεις

    παλάμη

αγγλικά : palm (en) γαλλικά : paume (fr) ισπανικά : palma (es) πολωνικά : dłoń (pl) ρωσικά : ладонь (ru) τουρκικά : aya (tr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός	Δυϊκός	Πληθυντικός
Ονομαστική	παλάμη	παλάμα	παλάμαι
Γενική	παλάμης	παλάμαιν	παλαμῶν
Δοτική	παλάμῃ	παλάμαιν	παλάμαις
Αιτιατική	παλάμην	παλάμα	παλάμας
Κλητική	παλάμη	παλάμα	παλάμαι

Ετυμολογία

παλάμη < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *pl̥h₂meh₂

Ουσιαστικό

παλάμη θηλυκό (πᾰλά̆μη)

1. η παλάμη, το εσωτερικό τμήμα του ανθρώπινου χεριού
2. (κατ’ επέκταση) το χέρι
3. βίαιη πράξη
4. (μεταφορικά) το τέχνασμα

Πολυλεκτικοί όροι

• πυριγενής παλάμη: το ξίφος

Σύνθετα

• πυρπάλαμος : κατεργασμένος με φωτιά