πλάξ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	πλᾰκ-
ονομαστική	ἡ	πλάξ	αἱ	πλάκες
γενική	τῆς	πλακός	τῶν	πλακῶν
δοτική	τῇ	πλακῐ́	ταῖς	πλαξῐ́(ν)
αιτιατική	τὴν	πλάκᾰ	τὰς	πλάκᾰς
κλητική ὦ!		πλάξ		πλάκες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πλάκε
γεν-δοτ	τοῖν		πλακοῖν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
3η κλίση, Κατηγορία 'φρίξ' όπως «φρίξ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πλάξ < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

πλάξ, πλᾰκός θηλυκό

1. πεδιάδα, επίπεδη επιφάνεια, οροπέδιο
2. πλάκα, επίπεδη πέτρα

Παράγωγα

• (Χρειάζεται επεξεργασία)

Πηγές

• πλάξ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πλάξ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.